شعرکده ** غمکده **

[shayesteh]

شیرین سخنی که از لبش جان می‌ریخت
کفرش ز سر زلف پریشان می‌ریخت
گر شیخ به کفر زلف او پی بردی
خاک سیه‌ای بر سر ایمان می‌ریخت

 

[shayesteh]

کارم از هندوی زلفش واژگون
روز من شب شد، شبم روز از جنون

 

[shayesteh]

در کیش عشقبازان، راحت روا نباشد
ای دیده! اشک می‌ریز، ای سینه! باش افگار

 

[shayesteh]

یا رب! چه فرخ طالعند، آنان‌که در بازار عشق
دردی خریدند و غم دنیای دون بفروختند

 

[shayesteh]

آن را که پیر عشق، به ماهی کند تمام
در صد هزار سال، ارسطو نمی‌کند

 

[shayesteh]

ساقیا، بده جامی زان ش*ر..اب روحانی
تا دمی برآسایم زین حجاب جسمانی

بی‌وفا نگار من می‌کند به کار من
خنده‌های زیر لب عشوه‌های پنهانی

دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم
در ق*م*ا*ر عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟

خانۀ دل ما را از کرم عمارت کن
پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی

ما سیه‌گلیمان را جز بلا نمی‌شاید
بر دل بهایی نه هر بلا که بتوانی

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[shayesteh]

جان من و جهان من، روی سپید تو شده‌ست
عاقبتم چنین شود، مرگ من و بقای تو

از تو برآید از دلم، هر نفس و تنفسم
من نروم ز کوی تو، تا که شوم فنای تو

 

[shayesteh]

اندر دل بی وفا غــم و ماتم باد

آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

دیدی که مـرا هیچ کسی یاد نکرد

جز غـم که هزار آفرین بر غم باد

 

[shayesteh]

ای در دل من میل و تمنا همه تو
وندر سـر من مایه سودا همه تو

هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو

 

[shayesteh]

جز عشق نبود هیچ دم ساز مرا
نی اول و نی آخهر و آغاز مرا

جان میدهد از درونه آواز مرا
کی کاهل راه عشق درباز مرا