شعرکده -*-*ابیات ناب ناب-*-*

[.ARMIN]

ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست		آیینه به دست و روی خود می‌آراست
دستارچه‌ای پیشکشش کردم گفت		وصلم طلبی زهی خیالی که توراست

 

[.ARMIN]

من باکمر تو در میان کردم دست		پنداشتمش که در میان چیزی هست
پیداست از آن میان چو بربست کمر		تا من ز کمر چه طرف خواهم بربست

 

[.ARMIN]

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست		تا بنده‌ی تو شده‌ست تابنده شده‌ست
زان روی که از شعاع نور رخ تو		خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست

 

[.ARMIN]

ماهم که رخش روشنی خور بگرفت		گرد خط او چشمه‌ی کوثر بگرفت
دلها همه در چاه زنخدان انداخت		وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

 

[.ARMIN]

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت		وز بستر عافیت برون خواهم خفت
باور نکنی خیال خود را بفرست		تا در نگرد که بی‌تو چون خواهم خفت

 

[.ARMIN]

نی قصه‌ی آن شمع چگل بتوان گفت		نی حال دل سوخته دل بتوان گفت
غم در دل تنگ من از آن است که نیست		یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

 

[.ARMIN]

اول به وفا می وصالم درداد		چون م**س.ت شدم جام جفا را سرداد
پر آب دو دیده و پر از آتش دل		خاک ره او شدم به بادم برداد

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نی دولت دنیا به ستم می‌ارزد		نی لذت مستی‌اش الم می‌ارزد
نه هفت هزار ساله شادی جهان		این محنت هفت روزه غم می‌ارزد

 

[.ARMIN]

چون غنچه‌ی گل قرابه‌پرداز شود		نرگس به هوای می قدح ساز شود
فارغ دل آن کسی که مانند حباب		هم در سر میخانه سرانداز شود

 

[.ARMIN]

با می به کنار جوی می‌باید بود		وز غصه کناره‌جوی می‌باید بود
این مدت عمر ما چو گل ده روز است		خندان لب و تازه‌روی می‌باید بود