شعرکده -*-*ابیات ناب ناب-*-*

[.ARMIN]

خاقانی را که هست سلطان سخن		صد لعل فزون نهاد در کان سخن
امروز چنان نمود برهان سخن		کز جمله ربود گو ز میدان سخن

□

 

[.ARMIN]

خاقانی اگر ز خود نهی گام برون		مهره‌ات شود از ششدر ایام برون
تا یک نفست آمدن از کام برون		مرغ تو پریده باشد از دام برون

□

 

[.ARMIN]

بیداد براین تنگدل آخر بس کن		ای ظالم ده رنگ دل آخر بس کن
از خیره کشیت سنگ بر من بگریست		ای خیره‌کش سنگ‌دل آخر بس کن

□

 

[.ARMIN]

بس کور دل است این فلک بی‌سر و بن		زان کم نگرد به صورت آرای سخن
خاقانی اگر ممیزی عرضه مکن		آن یوسف تازه را بر این گرگ کهن

□

 

[.ARMIN]

خاقانی ازین چرخ سیه کاسه‌ی دون		چونی تو در این گلخن خاکسترگون
از چشم و دلی چو دیگ گرمابه کنون		کتش ز درون داری و آب از بیرون

□

 

[.ARMIN]

ای دوست به ماتم چه نشینی چندین		کز ماتم تو شدیم با مرگ قرین
زین ماتم کاندرونی ای شمع زمین		چون برخیزی به ماتم ما بنشین

□

 

[.ARMIN]

گاهی که کنی عهد و وفا با یاران		زنهار وفای عهد خود واجب دان
بی‌شکر خدا مباش هرگز نفسی		تا بر تو شود ابر کرم‌ها باران

□

 

[.ARMIN]

ای دل چو فسرده‌ای غمی پیدا کن		وی غنچه تو داغ ستمی پیدا کن
خواهی که به ملک دل سلیمان باشی		از صافی سینه خاتمی پیدا کن

 

[.ARMIN]

دل خون شد و آتش زده دارم ز درون		پیش آرمیی چو خون که هست آتش‌گون
می آتش و خون است فرو ریزم خون		آتش به سر آتش و خون بر سر خون

□

 

[.ARMIN]

تا گشت سر کوی مغان منزل من		حل گشت به یمن عشق هر مشکل من
بر غم چه نهم تهمت بیهوده که هست		پیمانه‌ی پر باده‌ی حسرت دل من

□