شعرکده جویباری از احساسات .

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

امشب اگر یارے ڪنے ‌‌ای
دیده طوفان میڪنم

آتش به دل میافڪنم
دریا به دامان میڪنم

میجویمت میجویمت
با آنڪه پیدا نیستی‌

می‌خواهمت می‌خواهمت
هرچند پنهـــــان میڪنم.............
‌

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در عـشـق تـو

گاه بت پـرستم گویند

گه رنـد و خـرابـاتی و مستـم

گوینداینها هـمـه

از بــــهــر شکستـم گویند

مـن شـــاد به اینکه

هر چه هستـــم گویند

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نه به چاهی نه به دام هوسی افتاده

دلم انگار، فقط یادِ کسی افتاده

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

میروم تا با غم دنیای خود خلوت کنم
میروم تا با غمت در خلوتم عادت کنم

در غمت بگذار شاید لابلای عکسهات
یکشبی بااشکهایم تا خدا هجرت کنم

از غم شیری که در بند غزالی جان سپرد
بس غزلها هدیه بر چشمان صیادت کنم

جان فریبا چهره زیبا شهد لبخندت عسل
تا گلایه بر همان که این همه دادت، کنم

منکه جزعشق تو کالایی ندارم پیشکش
میروم با دادن جانم، مگر شادت، کتم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

‌

ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﻭﻟﯽ ﮔﻔﺘﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ

ﭘﺲ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺍﯾﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟

ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ

ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺭﺳﯿﺪ

ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ

ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭘﺎ ﻭ ﺁﻥ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟
‌‌ ‌‎‌‎
‌‌‎‌‌‌
‌ ‎

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

منم آنکس که میسازد؛ کنار تو جهانش را..
در آغوش تو میبیند ؛بهشت جاودانش را..

تو آن‌ هستی ،که‌ میبخشد، دمادم مِهر برعالم..
همانند درختی بر، اهالی سایه بانش را..

مرا اینگونه میخوانند؛ "همان ‌دیوانه ‌عاشق..
که چشمان ‌سیه ‌پوشی؛ ازو بِسْتانده‌ جانش را"..

بنازم بر وفای گل ؛که حتی بعد پژمردن..
زِعطرش میتوان ؛فهمید نشان باغبانش را..

تو دریای دل خود؛ را به من بسپار وفارغ باش..
که غم هرگز نیافرازد؛ به دریا بادبانش را..

اگرچه شاعرت هستم، به توصیفت شوم عاجز..
من از دریای تو بردم؛ فقط یک استکانش را..

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

شب به سحر نمیرسد ، گر نکنم خیال تو....
این دل بیقرار من ، رشک برد ، به حال تو.....

زلف به باد میدهی ، عطر بهار و یاس من....
شعر کنم هر قدمت ، وصف تو و جلال تو.....

سجده کنم بخاک تو ، چون تو شدی مراد دل....
فانی به حکم قهر تو ، زنده از آن جمال تو.....

چون همه عاشقان همی ، جان بدهم بناز تو....
تا دل شب دعا به لب ، چشم ولی به خال تو.....

از دم چون مسیح تو ، سوسن و لاله میدمد....
زنده کند مرده دلم ، هر نفس زلال تو.....

عاشق عشق تو منم ، ای مه شب فروز من....
کاش رسد شبی و من ، دست کشم به بال تو.....

بوسه زنم به دست تو ، تا که کنی شفاعتم....
روز جزا اگر فزون ، جرم من از کمال تو.....

دیده ی اشکبار من ، خون بچکد ز هجر تو....
در هوست زنم به جان ، نقش تو و خیال تو.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

♡غرق عشق تو شدم
بلکه تو شاید روزی...

♡دل به دریا بزنے
عازم دریا بشوے

♡نم باران، لب دریا
غم تو، تنگ غروب...

♡دل من تنگ توشد
کاش که پیدا بشوی ...

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

پيش از اين هرچار فصل روزگارم سردبود
شانه هايم بي بهار و شاخه هايم زرد بود

پيش از اين در التهاب آباد داروخانه ها
هر چه گشتم درد بود و درد بود و درد بود

پيش از اين حتي رديف شعرهاي خسته ام
آتش و خاكستر و دود و غبار وگرد بود

آه از آن شبها كه تنها كوچه گرد شهرتان
بي كسي گمنام ، رسوايي جنون پرورد بود

از خدا پنهان نمي ماند ، چه پنهان از شما
مثل زن ها گريه سرمي كرد ، يعني مردبود

زندگي انروز تا آنجا كه يادم مانده است
مثل تا اينجاي شعرم بي فروغ و سردبود

ناگهان امِا يكي همرنگ من درمن شكفت
شاد و شيدا عين گلهاي بهارآورد بود

مثل شب ، مثل شبيخون ، مثل رؤيايي كه گاه
در شبان بي چراغم شعله مي گسترد بود

ديدم آن ليلاي شورانگيز صحرا زاد را
تازه مي فهم چرا مجنون بيابانگرد بود

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

گفم که بگیر امشب یک فال،خداحافظ...

ماندم به خدا در این احوال،

خداحافظ...

سیب دلت از آن شب در دامن من افتاد

سیبت نرسید افسوس،آن سال،

خداحافظ...

تلخ است تمام این تک واج و هجاهای

رفتم و نمی آیم امثال خداحافظ

دارند مرا امشب مثل خوره می بلعند

آن خاطره های تلخ،آن حال خداحافظ

گفتی ننویس امشب از غصه دلتنگی

یک شاعر تکراری شد لال ،خداحافظ

یکبار دگر شاعر آن حافظ جیبی را

بردار و بگیر یک فال با حال خداحافظ...