شعرکده جویباری از احساسات .

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

با نگاهت عاشقم کردی،‌
دلم دیوانه شد

خنده بر لب شاعرم کردی
دلم دیوانه شد

گفتم آیا میشود با
یک نگاه عاشق شوم ؟؟

خنده بر این پرسشم کردی
دلم ، دیوانه شد.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

هرچند بشڪسٖتی دلــم
از حسرت پیمــــانه‌اے

امـــــــا دل بشڪسته‌ام
نشڪست پیمان تــــــو را..!

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ﺁﻣﺪﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺸﺴﺘﯽ

ﺑﻪ ﮔﻠﯿﻢ ﺩﻝ ﻣﻦ!!!
ﺟﺮﻡ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ

ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻧﻮﺍﺯﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ!!!

ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﯾﺶ

ﻧﻤﻮﺩﯼ ﻣﺎﺭﺍ

ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﭼﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﮐﻦ ﻧﮕﺮﺍﻧﺖ

ﺷﺪﻩ ﺍﻡ...!
⚘ℳ⚘

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

بخوان از چشم من امشب
چه حسے با تو من دارم
بزن باران و خیسم ڪن
نه... انڪَار آسمان خواب است

مرا دریاب و باور ڪن
تو در این لحظه زیبا
بمان امشب ڪنار من
ڪه امشب شام مهتاب است

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

من به بند تـــو اسیرم
تو زمن بی خبری؟

آفرین! معرفت این است
که زِ من می‌گذری

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

دلبرم باشے

جهانــــــــــم را
فدایـت مے کنم

با نگاهے از تــــو جانـــــم
را فدایت مےکنم

ماه من شـــــو آسمانـــــم را
فدایت مےکنم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

پيش از اين هرچار فصل روزگارم سردبود

شانه هايم بي بهار و شاخه هايم زرد بود


پيش از اين در التهاب آباد داروخانه ها

هر چه گشتم درد بود و درد بود و درد بود


پيش از اين حتي رديف شعرهاي خسته ام

آتش و خاكستر و دود و غبار وگرد بود


آه از آن شبها كه تنها كوچه گرد شهرتان

بي كسي گمنام ، رسوايي جنون پرورد بود


از خدا پنهان نمي ماند ، چه پنهان از شما

مثل زن ها گريه سرمي كرد ، يعني مردبود


زندگي انروز تا آنجا كه يادم مانده است

مثل تا اينجاي شعرم بي فروغ و سردبود


ناگهان امِا يكي همرنگ من درمن شكفت

شاد و شيدا عين گلهاي بهارآورد بود


مثل شب ، مثل شبيخون ، مثل رؤيايي كه گاه

در شبان بي چراغم شعله مي گسترد بود


ديدم آن ليلاي شورانگيز صحرا زاد را

تازه مي فهم چرا مجنون بيابانگرد بود

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

گفم که بگیر امشب یک فال،خداحافظ...

ماندم به خدا دراین احوال ، خداحافظ...

سیب دلت از آن شب در دامن من افتاد

سیبت نرسید افسوس،آن سال،خداحافظ...

تلخ است تمام این تک واج و هجاهای

رفتم و نمی آیم امثال خداحافظ

دارند مرا امشب مثل خوره می بلعند

آن خاطره های تلخ،آن حال خداحافظ

گفتی ننویس امشب از غصه دلتنگی

یک شاعر تکراری شد لال ،خداحافظ

یکبار دگر شاعر آن حافظ جیبی را

بردار و بگیر یک فال با حال خداحافظ...

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

عشق بر شانه ي هم چيدن چندين سنگ است
گاه مي ماند و ناگاه بهم مي ريزد
آنچه را عقل به يك عمر به دست آورده است
دل به يك لحظه ي كوتاه ،بهم مي ريزد...