شعرکده جویباری از احساسات .

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

حاصلی از هنر عشق ِ تو جز حرمان نیست

آه از این درد که جز مرگ ِ من اش درمان نیست


این همه رنج کشیدیم و نمی دانستیم

که بلاهای وصال ِ تو کم از هجران نیست


آنچنان سوخته این خاک ِ بلا کش که دگر

انتظار ِ مددی از کرم ِ باران نیست


به وفای تو طمع بستم و عمر از کف رفت

آن خطا را به حقیقت کم از این تاوان نیست


این چه تیغ است که در هر رگ ِ من زخمی از اوست

گر بگویم که تو در خون ِ منی ، بهتان نیست


رنج ِ دیرینه ی انسان به مداوا نرسید

علت آن است که بیمار و طبیب انسان نیست


صبر بر داغ ِ دل ِ سوخته باید چون شمع

لایق ِ صحبت ِ بزم ِ تو شدن آسان نیست


تب و تاب ِ غم ِ عشق ات ، دل ِ دریا طلبد

هر تــُنـُـک حوصله را طاقت ِ این توفان نیست


سایه صد عمر در این قصه به سر رفت و هنوز
ماجرای من و معشوق...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

آغوشتو به غیر من به روی هیشکی وا نکن
منو از این دلخوشی و آرامشم جدا نکن
من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم
واسه بودن کنارت تو بگو به هر کجا پر میکشم
منو تو آغوشت بگیر آغوش تو مقدسه
بوسیدنت برای من تولد یک نفسه
چشمای مهربون تو منو به آتیش میکشه
نوازشه دستای تو عادت ترکم نمیشه
فقط تو آغوش خودم دغدغه ها تو جا بذار
به پای عشق من بمون هیچکسو جای من نیار
مهر لباتو رو تن و روی لب کسی نزن
فقط به من بوسه بزن به روح و جسم وتن من

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

مرا خودبا تـو چیزی در میان هست
و گر نــه روی زیبا در جهان هست

وجـــودی دارم از مهـرت گدازان
وجودم رفت ومهرت همچنان هست

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

چه غریب مانده ای دل

نه غمی نه غمگساری

نه به انتظار یاری
نه ز یار انتظاری...

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

خسته ام دنیا ، نگاهم ڪن
ڪہ حالم خوب نیست

بـے نصیب از بختم و بنگر
ڪہ فالم خوب نیست

خستہ‌ام ای زندگی،لعنت
بہ این تقویم نحس

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

از هجر تو بی
قرار بودن تا کـی؟

بازیچه ی روزگار
بودن تا کـــی؟

ترسم که چراغ عمر
گردد خاموش!

دور از تو به انتظار
بودن تا کی؟

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

باز آی، که از جان اثری نیست مرا

مدهوشم و از خود خبری نیست مرا


خواهم که به جانب تو پرواز کنم

اما چه کنم بال و پری نیست مرا...

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

وابسته شدم من به کسی،کاش بیاید که بماند

انگار ندارد به دلـــــم میل،بخواهد که بماند

با آمدنش در دل من خانه بنا کرد، ولی رفت

صـــــد تیـــــشه به دیـــــواردلم زد که بماند

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

بغض کردیم و حسودان جهان شاد شدند!


دلمان تنگ شد و قافیه ها ریخت بهم...!


من که هرگز به تو نارو نزدم حضرت عشق


پس چرا زندگیه ساده ی ما ریخت بهم

✌️

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

خورشید من برای تو یک ذره شد دلم

چندان که در هوای تو از خاک بگسلم

دل را قرار نیست، مگر درکنار تو

کاین سان کشد به سوی تو، منزل به منزلم

کبر است یا تواضع اگر، باری این منم

کز عقل ناتمامم ودر عشق کاملم

با اسم اعظمی که بجز رمز عشق نیست

بیرون کِش از شکنجه‌ي این چاه بابلم

بعد از بهارها و خزان‌ها، تو بوده‌اي

اي میوه‌ي بهشتی از این باغ، حاصلم

تو آفتاب و من چو گل آفتابگرد

چشمم به هر کجاست تویی در مقابلم

دریا و تخته پاره و توفان و من، مگر

فانوس روشن تو کشاند به ساحلم

شعرم ادای حق نتواند تو را، مگر

راحت کند به یاری خود “خواجه” مشکلم

با شیر اندرون شد و با جان به‌در شود

عشق تو در وجودم و مهر تو از دلم