شعرکده جویباری از احساسات .

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

چه خونها از پرم باید بریزم
از آن چشم ترم باید بریزم
دلم وقتی هوایت کرده باشد
چه خاکی بر سرم باید بریزم؟

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

به تن شولای زرکوبی بمیرم
در اوج شادی وخوبی بمیرم
چه حالی می دهد جنگل تو باشی
کنار کلبه ای چوبی بمیرم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ش*ر..اب وشعر وساغر باش ای دوست
به روی شانه ام پر باش ای دوست
غم بی تکیه گاهی خواهدم کشت
برای من برادر باش ای دوست

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نور و گل وخنده می چکد از شعرت
چشمان کشنده می چکد از شعرت
آغوش من آسمان شدن می فهمد
وقتی که پرنده می چکد از شعرت

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

بهــــــار آمـد و من هنـوز پاییـــــزم
چگونه زین قفس تنگ زرد بگـریزم
بده طناب بلندی به قـامت خورشید
که یاس یخ زده ام را به دار آویـزم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

به پیچ و تابِ تنگ از تاب ماندیم

پُر از اندوهِ دریا خاب* ماندیم

من و تو ماهیِ ق...رمزترین سال

کنارِ سبزه روی آب ماندیم

*خواب

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

غروب ِ گریه هایت مانده بانو
طنین ِ دلربایت مانده بانو
اگر چه سال ها جای ِ تو خالیست
صدا....تنها صدایت مانده بانو

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

وقت است كه بنشيني و گيسو بگشايي‌
تا با تو بگويم غم شبهاي جدايي‌

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

... من در پي ردّ تو كجا و تو كجايي‌
دنبال تودستم نرسيده‌ست به جايي‌
اي «بوده‌» كه مثل تو نبوده‌ست‌، نگوهست‌
اي «رفته‌» كه در قلب مني گر چه نيايي‌
اين عشق زميني‌ست كه آغاز صعود است‌
پابند «هوس‌» نيستم اي عشق «هوايي‌»
قدر تني از پيرهني فاصله داريم‌
واي از تو چه سخت است همين قدر جدايي‌
اي قطب كشاننده‌ي پرجاذبه‌، ديگر
وقت است دل آهني‌ام را بربايي‌*
گفتي و نديدي و شنيدي و نديدم‌
دشنام و جفايي و دعايي و وفايي‌
يك عالمه راه آمده‌ام با تو و يك بار
بد نيست تو هم با من اگر راه بيايي

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

دلم گرفته هوای بهار کرده دلم



هوای گریه ی بی اختیار کرده دلم