شعرکده °•عاشقانه•°

[زَرِآ]

یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم

 

[زَرِآ]

هرگز نشنیده‌ام که بادی
بوی گلی از تو خوشتر آورد

 

[زَرِآ]

ما نامه بدو سپرده بودیم
او نافه مشک اذفر آورد

 

[زَرِآ]

تا پای مبارکش ببوسم
قاصد که پیام دلبر آورد

 

[زَرِآ]

شاخ گل از اضطراب بلبل
با آن همه خار سر درآورد

 

[زَرِآ]

باد آمد و بوی عنبر آورد
بادام شکوفه بر سر آورد

 

[زَرِآ]

ای خردمندکه گفتی نکنم چشم به خوبان
به چه کارآیدت آن دل که به خوبان نسپاری؟

 

[زَرِآ]

خلق گویند برو دل به هوای دگری ده
نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی

 

[زَرِآ]

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

 

[زَرِآ]

ای که گقتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ماکجاییم در این بحر تفکر تو کجایی