مامانم کامپیوتر یا دسترسی به اینترنت نداره که منو وسوسه کنه شب بیدار بمونم
تمام چیزی که برام میمونه فقط خواب معمولی و آنالوگ هست
که حلقهی تکرار روز رو پایان میده
شاید فکر کنین این راهی برای زندگی کردن نباشه
ولی چرا نباشه
هر روز تکرار کردن کارهای تکراری بدون این که حتی بهشون فکر کنی
این همون کاری نیست که همه میکنن؟
همه چیز رو تکرار میکنن
سریالها رو دنبال میکنند و قرصهای ضد افسردگی میخورن
این طوری راحت نیست؟
توی یک نواختی؟