مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

غربت کوچ و غروب و دل بشکسته‌ی من
بغض تلخی که نشسته به دل خسته‌ی من
فرصت درد و دلی نیست شتاب است، شتاب
نفس آخر و این صحبت آهسته‌ی من
این است فقط نیمی از شرح احوال دلم...

 

[آق مملی]

غربت کوچ و غروب و دل بشکسته‌ی من
بغض تلخی که نشسته به دل خسته‌ی من
فرصت درد و دلی نیست شتاب است، شتاب
نفس آخر و این صحبت آهسته‌ی من
این است فقط نیمی از شرح احوال دلم...

به کجا چنین شتابان؟
گون از نسیم پرسید

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

به کجا چنین شتابان؟
گون از نسیم پرسید

دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری زغبار بیابان؟
همه آرزویم، اما
چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان؟

 

[آق مملی]

دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری زغبار بیابان؟
همه آرزویم، اما
چه کنم که بسته پایم
به کجا چنین شتابان؟

اگرچه گرد برانگیختی ز هستی من
غباری از من خاکی به دامنت نفتاد

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

اگرچه گرد برانگیختی ز هستی من
غباری از من خاکی به دامنت نفتاد

نه در برابر چشمی نه غایب از نظری
نه یاد میکنی از من نه میروی از، یاد
به جای طعنه اگر تیغ میزند دشمن
زدوست دست نداریم، هرچه بادا باد

 

[آق مملی]

نه در برابر چشمی نه غایب از نظری
نه یاد میکنی از من نه میروی از، یاد
به جای طعنه اگر تیغ میزند دشمن
زدوست دست نداریم، هرچه بادا باد

به رهش نشسته بودم ک نظر کند به سویم
نکند که چشم مستش ز خمار بر نباشد

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

به رهش نشسته بودم ک نظر کند به سویم
نکند که چشم مستش ز خمار بر نباشد

چه وجود نقش دیوار وچه آدمی که بااو
سخنی زعشق گویند ودراو اثر نباشد

 

[آق مملی]

چه وجود نقش دیوار وچه آدمی که بااو
سخنی زعشق گویند ودراو اثر نباشد

بارها روی از پریشانی به دیوار آورم
ور غم دل با کسی گویم به از دیوار نیست

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

دیوانه منم ز عقل بیزار منم
آن ترک دل آزرده بیمار منم

 

[آق مملی]

دیوانه منم ز عقل بیزار منم
آن ترک دل آزرده بیمار منم

مگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا صبح
سخن با خویش می‌گویم پری در خواب می‌بینم