متون و دلنوشته‌ها تـآږیـخ‌تـآږیکۍ

[Banafshe]

سربازانی که از جنگ برنمی‌گردند
ﻧﻤﺮﺩﻩﺍﻧﺪ...
ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺮﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ
ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪ

ﺍﺯ ﺟﻨﮓ...
ﭘﻮﮐﻪﯼ ﮔﻠﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ
ﮐﻪ ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺗﻮ
ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻪﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ!
ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭ به‌دست ﻣﯽﺁﯾﺪ
ﻗﻄﺎﺭ ﮐﻮچکی‌ست
ﮐﻪ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﯾﮏ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ
ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺗﺎ ﻗﻄﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺭﯾﻞ ﺩﻭﺩ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﺩ

ﺣﺎﻻ ﮔﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ
ﺩﺳﺖ ﺗﮑﺎﻥ ﺑﺪﻫﯽ
ﺑﺎ ﺷﻠﯿﮏ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﮔﻠﻮﻟﻪ
ﭼﯿﺰﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ
ﺟﻨﮓ ﺗﺎ ﺳﻔﯿﺪ ﺷﺪﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ
ﻭ ﺯﺑﯿﺎﯾﯽ ﺗﻮ
ﺩﺭ ﻣﻮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ
ﺑﻪ ﻧﺴﻞﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺭﺙ ﻣﯽﺭﺳﺪ

آریا معصومی​

 

[Banafshe]

صدای ﻣﻮﺝ ﺑﺮ ﺩﻟﻢ
ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﻭ ﺑﯿﻢ
ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﺷﺐ ﺭﺍ می‌درد...
ﻭ ﭘﮋﻭﺍﮎﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺩﺭﻩﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﺝﮔﯿﺮﯼ ﺁﻣﺪﻩﺍﻧﺪ
ﻭ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﺏ ﻭ توﻓﺎﻥﻫﺎ ﺭﻗﯿﻘﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﺩﮔﯽﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﻧﻪ ﺗﻠﻘﯿﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ
ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﺍﻧﺪ
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮﻩﻫﺎ ﻣﯽﻧﮕﺮم
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ
ﻫﻤﺴﺮﻡ ﭼﺎﯼ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﯿﺪﻩ ﺯ ﻣﻦ
ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﺷﺎﻫﯿﻦﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺩﺭﯾﻐﺎ! ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ
ﻫﯿﭻ
ﻫﯿﭻ
ﻫﯿﭻ ﺍﺛﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﻫﻤﻪ ﺷﻬﻮﺕﺯﺩﻩﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻧﺪ
ﻫﻤﻪ ﮔﺮﮒﻫﺎﯼ ﮔﺮﮔﯿﻦﺷﺪﻩﻫﺎ
ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺗﯿﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ

نجیب صمیم
ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ شاعر (شاعر اهل افغانستان): ﺳﺮﻭﺩﻩ ﮐﻨﻮﻧﯽﺍﻡ ﺍﺯ ﺣﺬﻑ ﻧﺎﻣﻬﺮﯼﻫﺎ ﻭ ﺁن‌چه ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩی ﻃﻔﻮﻟﯿﺖ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﭘﺪﺭﻡ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ.
ﻭ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Banafshe]

ﻗﺪ ﮐﺸﯿﺪﻩﺍﯼ ﺍﻧﮕﺎﺭ
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﮐﺸﺘﻪﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ
ﺣﺎﻻ...
ﯾﮏ ﺳﺮ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ...
ﻫﺰﺍﺭ...
بی‌شمار ﺳﺮ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ...
ﺩﺭ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ
ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﻫﯿﺮﻭﺷﯿﻤﺎ
ﯾﺎ ﻧﻪ...
ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺳﺮﻧﺸﯿﻨﺎﻥ ﺍﯾﺮﺑﺎﺱ!
ﮐﺪﺧﺪﺍ...
ﻣﮕﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺮ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻫﮑﺪﻩ
ﺷﺨﻢ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺯﺩﯾﻢ
ﮐﺎﺷﺖ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ؟

محمدتقی مجذوبی​

 

[Banafshe]

آینه‌ای‌ست ﺯﻧﺪﻩ
این‌جا ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﻣﻦ
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺟﺒﺎﺭﯼﺍﺵ
ﺣﺮف‌های ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ
ﺍﺯ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ
ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺭﮔﯽﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺁﯾﻨﺪﻩﺍﯼ ﭘﺮﺑﺎﺭ ﺭﺍ می‌بینم
ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺳﺒﺰ ﻣﺮﺩ ﭘﯿﺮ ﺍﻓﻐﺎﻥ...

سعید بهرام‌نژاد​

 

[Banafshe]

ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﺎﺵ
ــﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﮊﺭﻓﺎﯼ ﯾﺎﺩﻫﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ می‌زندــ
ﺟﻬﺎﻥ
ﺩﺭ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺍﺯﺧﻮﺩﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽﺳﺖ
ﻭ ﺗﻮ
هم‌چنان ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﻣﻮﻫﻮﻡ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺧﻠﺴﻪﻫﺎﯼ ﺑﯽﺗﻔﺎﻭﺗﯽ
ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ!
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﺯ "ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺍﻣﻦِ" ﺗﻮ
ﺟﻬﺎﻥ
ﻧﺎﮔﺰﯾﺮْ ﺑﺴﺘﺮﯼﺳﺖ
ﺧﻮﻥﺑﺎﺯﯼ ﺧﻮﺩﮐﺎﻣﮕﺎﻥ ﺭﺍ
ــﺩﺭ ﺗﮑﺎﭘﻮﯼ ﺭﻧﺞــ
ﺯﯾﺮِ
ﺭﮔﺒﺎﺭِ
ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﻫﯿﭻ!
ﮔﺮﯾﺰ
به جز ﻓﺘﺢ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺣﺎﺷﯿﻪﻫﺎﯼ ﺑﯽﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﺁﯾﺎ
ﺭﺳﺘﻦ ﮔﺎﻩ ﮔﯿﺎﻩ ﺁﺯﺍﺩﯼﺳﺖ؟
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪﯼ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﺑﯽﺍﻣﺎﻥ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺸﯿﺪ
ﺷﺐ
ﺑﺎ ﻫﻔﺖﺭﻧﮓ ﺧﻮﺍﺏﻫﺎﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ
ﺭﻭﺷﻦ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ
ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﺎﺵ!

ﻏﺰﻝ ﻟﻨﮕﺮﻭﺩﯼ​

 

[Banafshe]

ﺷﻠﯿﮏِ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺷﻘﺎﻭﺕ
ﺍﺯ ﺗﻔﻨﮓﻫﺎﯼ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ
ﻗﺼﻪﯼ ﺷﺐِ ﻏﻨﭽﻪﻫﺎ
ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ
ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵِ ﺳَﺮﺩِ
ﺻَﻌﺪﻩ ﻭ ﺣَﻠﺐ
ﺯﺧﻢﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺯ
ﺳﮑﻮﺕِ ﻋﺪﺍﻟﺖ

علیرضا فرهادفر​

 

[Banafshe]

شبﺯﺩﻩﻫﺎ
ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎن‌ که ﺑﺮ ﭼﻬﺮﻩﯼِ ﺳﭙﯿﺪِ ﺳﺤﺮ
ﭼﻨﮓ ﺯﺩﻩﺍﻧﺪ
ﮔﻮیی ﺩﺍﺳﺘﺎﻥِ ﺭﺍﺳﺘﺎﻥِ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻧﺪ!
ﻭ ﯾﺎ
ﺧﺮﻭﺵِ ﺧﺸﻢِ ﻋﻘﺎﺑﺎﻥِ ﺗﯿﺰﭘﺮﻭﺍﺯِ ﻣﺎ ﺭﺍ
به یاد ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ
ﺧُﻔّﺎﺷﺎﻥِ ﺷﻮﻡِ ﺷﺐ
ﺳُﺮﺧﯽِ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼِ ﺧﻮﻧﯿﻦِ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩﺍﻧﺪ
ﮐﻪ ﻣﺎ
ﺍﺯ ﺗﯿﺮﻩﯼِ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼِ ﺳﺮﺳﺨﺖِ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻧﯿﻢ!

م. جعفری​

 

[Banafshe]

تصور کن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺮﺱ ﺭﺳﻮﺍﯾﯽ
ﺑﺪﻭﻥ ﺟﻮﺭ ﮐﻔﺘﺎﺭﺍﻥ
ﺑﺪﻭﻥ ﺫﻟﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﺭﯼ
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮔﻞﻫﺎﯼ ﺁﺯﺍﺩﯼ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﯼ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺮﮒ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ
ﺑﺪﻭﻥ ﻗﺘﻞ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ
ﺑﺪﻭﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﺍﮊﻩی ﻏﺮﺑﺖ
ﺑﺪﻭﻥ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﺑﺨﺖ
ﺑﺪﻭﻥ ﮊﺍﻟﻪی ﭘﺮﭘﺮ
ﺑﺪﻭﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ
ﺑﺪﻭﻥ ﭼﯿﺮﮔﯽ ﺟﻬﻞ
ﺑﺪﻭﻥ ﺑﺮﮒﻫﺎﯼ ﺯﺭﺩ
ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﺩ
ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﺩ

محمدیونس حیدری​

 

[Banafshe]

ﺍﯾﻦ ﺗﻮﺩﻩﯼ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺯﺣﻤﺖﮐﺶ
ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺁﺗﺶ به‌پا ﮐﺮﺩﻩ
ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻮﺭﻡ ﻣﯽﮐﻨﺪ بیداد
ﺩﺭ ﻓﻘﺮ ﻣﻄﻠﻖ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﮐﺮﺩﻩ
ﺷﺎﯾﺪ ﻗﻠﻢ ﻫﻢ ﺭﻧﮓ ﺧﻮﻥ ﺩﯾﺪﯼ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻧﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺩﺭ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﯽ
ﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﺯﺧﻤﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﻭﻗﺘﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﯽﺻﺪﺍﯾﯽﻫﺎ
ﺗﺎ ﻣﺮﺯ ﻗﺼﺮ ﻇﻠﻢ ﻣﯽﭘﯿﭽﺪ
ﻣﻈﻠﻮﻡﻫﺎ ﺩﺭ ﻓﻘﺮ ﻭ بیدادند
ﯾﮏ ﺧﺪﺷﻪ ﺁﯾﺎ ﻗﺼﺮ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ؟
ﺑﯽﻭﺍﮊﻩ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯽﻧﻔﺲ ﺑﯽﺳﻄﺮ
ﺷﯿﭙﻮﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﯽﺻﺪﺍ ﺩﺍﺭند
این‌جا ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻠﯽ ﻏﺮﻗﻨﺪ
ﻣﺎ ﺷﮑﻮِﻩ ﭘﯿﺶ ﻧﺎﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﯾﻢ
ﻣﺎ ﺳﻮﺧﺘﯿﻢ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﯿﻢ ﺍﻣﺎ
ﺩﺭ نسل‌مان ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﻘﻨﻮﺳﯿﻢ
ﺑﺎ ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽﺯﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ
ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻇﻠﻤﺖ ﻣﺜﻞ ﻓﺎﻧﻮﺳﯿﻢ

محمد جلائی​

 

[Banafshe]

ﻣﺎﺩﺭﻡ ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻨﮓ ﺯﺍﺋﯿﺪ
ﺗﺎﺑﻮﺗﯽ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﭘﺪﺭ ﺳﺒﺰ ﺷﺪ

فاطمه صداقتی‌نیا​