متون و دلنوشته‌ها ▸|فَـگار|◂

[13.1.20]

~آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست
خواستم با غم عشقش بنویسم شعری
گفت: هر خواستنی عین توانایی نیست

"فاضل نظری"​

 

[13.1.20]

~چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست
جای گلایه نیست، که این رسم دلبری ست...
هر کس گذشت از نظرت در دلت نشست
تنها گناه آینه ها زودباوری ست
مِهرت به خلق بیشتر از جور بر من است
سهم برابر همگان، نابرابری ست...
دشنام یا دعای تو در حق من یکی ست
ای آفتاب، هر چه کنی ذره پروری ست
ساحل، جواب سرزنش موج را نداد
گاهی فقط سکوت سزای سبکسری ست...

"فاضل نظری"​

 

[13.1.20]

~تو را با غیر می بینم، صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید
نشستم، باده خوردم، خون گریستم، کنجی افتادم
تحمل می رود؛ اما شب غم سر نمی آید​

 

[13.1.20]

~تنهایی من
شکل فنجان چایی‌ ام شده است.
کوچک، غمگین کم رنگ؛
اما همیشه داغ؛ اما همیشه تازه.

"نوشین جمشیدى"​

 

[13.1.20]

~این چه تیغ است
که در هر رگ من زخمی ازوست؟!
گر بگویم که تو در خون منی، بهتان نیست!

"هوشنگ ابتهاج"​

 

[13.1.20]

~هرچند حیا می‌کند از بوسه‌ی ما دوست
دلتنگی ما بیشتر از دلهره‌ی اوست
ای کاش شب مرگ در آغوش تو باشم
زهری که بنوشم ز لب سرخ تو داروست

"فاضل نظری"​

 

[13.1.20]

~ما سلاح‌ها را ساخته‌ایم،
ما سینه‌ها را دریده‌ایم.
به واژه‌ها تهمت نزنیم،
جنگ؛ شاید دلش می‌خواست نامِ گلی باشد!​

 

[13.1.20]

~با دردهاى دور و نزدیكم هماهنگم
بد جور افسار جهان در رفته از چنگم
آن قدر در تنهایى خود غرق هستم كه
آیینه میگوید برایش مایه ننگم

"امید صباغ نو"​

 

[13.1.20]

~هر چند زندگی همه اش با دعا گذشت
عمر من و تو باز هم از هم جدا گذشت
گفتی هو البصیر که هی خود خوری کنم
یعنی خدا ندید که بر ما چه ها گذشت؟

"محمد رفیعی"​

 

[13.1.20]

~چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست!
جای گلایه نیست، که این رسم دلبری ست!
هر کس گذشت از نظرت در دلت نشست،
تنها گناه آینه ها زودباوری ست.

"فاضل نظری"​