متون و دلنوشته‌ها ▸|فَـگار|◂

[13.1.20]

وقتی که می‌خواستم در رختخوابم بروم چند بار با خود گفتم «مرگ، مرگ».. تنها چیزی که از من دلجویی می‌کرد امید نیستی پس از مرگ بود. فکر زندگی دوباره من را می‌ترسانید و خسته می‌کرد. من هنوز به این دنیایی که در آن زندگی می‌کردم انس نگرفته بودم.. #صادق_هدایت

 

[13.1.20]

اگه کسی رو پیدا کردی که باعث شد زندگی رو بهتر و هدفمندتر ببینی، بیشتر بخندی، از حرف زدن باهاش خسته نشی و خودت باشی، نگهش دار، چون بالاخره با وجود همین آدم، زندگی بهت نشون میده که چرا با بقیه دووم نیاوردی. یادمون نره آدمایی که انتخاب می‌کنیم بازتاب شخصیت ما هستن.

 

[13.1.20]

می‌گفت همه‌ش هم که نباید منتظر بمونی یکی بیاد دستت رو بگیره، یکی بیاد راهو بهت نشون بده. می‌گفت حالا که داستان اینجوریه، دستات رو بکن توی جیبت، اولین راهیو که حس کردی درسته، برو. می‌گفت برو، حتی اگه دستات خالی باشن، حتی اگه اشتباه بخوای بری.
#کامل_غلامی

 

[13.1.20]

‏گاهی عمیقا از وجود این میل و احساس درونی که باعث عدم توانایی در ایجاد ارتباط با دیگران می شود رنج می برم و رنج آنجا شدت می گیرد که این رفتار به خود برتر بینی نسبت داده می شود. میل ناشناخته بودن و معمولی بنظر رسیدن بجای شناخته شدن و ایجاد حس ناخوشایند، در من ریشه های عمیقی دارد.

 

[13.1.20]

‏مواردِ زیادی هم بوده، که فرصت‌ها و موقعیت‌های خوبی جلوی روی خودم داشتم، ولی صرفاً "دیگر میل نداشتم."؛ مثلِ احمقی که کمی قبل از شامِ مفصل و حتی اعیانی، صبر نداشته، یا به هردلیلی، شکمش را با تکه های نان پر کرده.

 

[13.1.20]

‏دلم میخواد یه مدت زندگی نکنم، نه اینکه مسافرت برم یا کار نکنم یا چه میدونم یه مدت دی اکتیو کنم یا همش استراحت کنم، نه دلم میخواد یه روز صبح از خواب بیدار نشم، یه مدت زندگی نداشته باشم بعد از یه مدت که حالم خوب شد به زندگی برگردم مثل موقتی مُردن.

 

[13.1.20]

وقتي وارد يه رابطه پخته ميشي نگرانيا از اينكه كجا رفت،با كي رفت يا تنهام ميذاره تبديل ميشه به اينكه الان چي حالشو خوب ميكنه؟ چطور فرداشو بسازم؟ كم خوابيده و خسته ست... رابطه هاي با ستون انقدر محكمه و به هم اطمينان ميدن كه نگرانيشون فقط رفاه طرفشونه نه ترس از نبودنش.

 

[13.1.20]

‏من تو ذهنم هر روز با یه شاخه گل سوار قطار میشم و انتظار دارم تو ایستگاه بعدی ببینمش، اون همیشه دیر میکنه و من با یه پاکت خالی سیگار به خونه برمیگردم.

 

[13.1.20]

خوشبختانه شوهرش نسبت به او اطمینان کامل داشت، یا اصلاً اهمیت نمیداد - چون او زن گرفته بود مثل اثاثیه خانه، یک جور بیمه برای زندگی مرتب و آرام، تأمین آشپزخانه و رختخواب بود، یک نوع پیش بینی برای روز پیری و فرار از تنهایی بود تا صورت حق به جانب در جامعه به خود بگیرد. فقط می خواست آدم مطمئنی به کارهای داخلی خانه اش رسیدگی بکند و بس.
#صادق_هدایت

 

[13.1.20]

تو را دوست داشتم چون شبيه او بودی،تو را می‌بوسيدم و در آغوش می‌كشيدم بخيال او. پيش خودم تصور میكردم كه اوست و حالا هم با تو بهم زدم چون تو كه نماينده موهوم من بودی يادگار آن موهوم را چركين كردی! #صادق_هدایت