در پاییز، نغمه‌های نوشتن در آسمان معلق‌اند. داستان‌هایی که با هر دم سردی از باد، جان می‌گیرند و دل‌ها را می‌نوازند.
گفتمان‌آزاد گفتمان آزاد رمان ترامادول | مشکان آرا نویسنده برتر انجمن یک رمان
- نویسنده موضوع -No Voice
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 74
- بازدیدها 4,863
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 10,051
- پسندها
- 23,223
- امتیازها
- 78,373
- مدال‌ها
- 55
خوب داستانت جالبه
خلاصه داستانت یکم بد بود
اسم شخصیاتا به خود شخص میخوره ولی تنها چیزی که برام سواله چرا اسم مواد مخدر؟
پارت اول فکر نمیکردم قسمتی از آیندست و همش منتظر بودم ببینم ادامش چی میشه ولی بعدمشخص شد مال گذشتست
(اینا نظر شخصیمه و من مطمئنن نمیتونم مثل یه منتقدر رمانتو نقد کنم)
درکل رمانتو دوست دارم امیدوارم ادامش بدی بصبرانه منتظر ادامشم
موفق باشی
خلاصه داستانت یکم بد بود
اسم شخصیاتا به خود شخص میخوره ولی تنها چیزی که برام سواله چرا اسم مواد مخدر؟
پارت اول فکر نمیکردم قسمتی از آیندست و همش منتظر بودم ببینم ادامش چی میشه ولی بعدمشخص شد مال گذشتست
(اینا نظر شخصیمه و من مطمئنن نمیتونم مثل یه منتقدر رمانتو نقد کنم)
درکل رمانتو دوست دارم امیدوارم ادامش بدی بصبرانه منتظر ادامشم
موفق باشی
امضا : Roshanak_QW
- ارسالی‌ها
- 598
- پسندها
- 15,450
- امتیازها
- 35,373
- مدال‌ها
- 25
به عنوانِ افتتاح کننده‌ی مجدد گفتمانت، عرض سلام
Meshkan_Ara
ترامادول، روایت‌گر‌یک نابودی!
اولین چیزی که می‌تونم درباره‌ی رمانت بگم، حس و حال صمیمی و متن روان رمان هست. اگر چندین صفحه‌ی اول که نسبت به اواخر رمان جای کار بیشتری خصوصا از لحاظ احساس، پردازش و جا افتادن وقایع می‌طلبه رو کنار بگذاریم، فضای خوب و کشش لحظه‌های رمان خیلی جذاب بود. در ابتدا گاهاً افعال ماضی و مضارع انسجام رمان رو بهم زده بودن که این مورد با ویرایش مابقی مواردی که گفتم قابل حل هست. در خصوص شخصیت‌ها، گروه صمیمی دوستانه به جرات می‌تونیم تمایز رو از حالات، احساسات و واقعی بودن شخصیت ها رو از اون بیرون بکشیم. یکی از بهترین قسمت‌هایی که شخصیت ها به خوبی خودی نشون...
Meshkan_Araترامادول، روایت‌گر‌یک نابودی!
اولین چیزی که می‌تونم درباره‌ی رمانت بگم، حس و حال صمیمی و متن روان رمان هست. اگر چندین صفحه‌ی اول که نسبت به اواخر رمان جای کار بیشتری خصوصا از لحاظ احساس، پردازش و جا افتادن وقایع می‌طلبه رو کنار بگذاریم، فضای خوب و کشش لحظه‌های رمان خیلی جذاب بود. در ابتدا گاهاً افعال ماضی و مضارع انسجام رمان رو بهم زده بودن که این مورد با ویرایش مابقی مواردی که گفتم قابل حل هست. در خصوص شخصیت‌ها، گروه صمیمی دوستانه به جرات می‌تونیم تمایز رو از حالات، احساسات و واقعی بودن شخصیت ها رو از اون بیرون بکشیم. یکی از بهترین قسمت‌هایی که شخصیت ها به خوبی خودی نشون...
امضا : N.Karevan❀
- ارسالی‌ها
- 1,228
- پسندها
- 66,816
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 28
- سن
- 21
- نویسنده موضوع
- #69
به عنوانِ افتتاح کننده‌ی مجدد گفتمانت، عرض سلام
ترامادول، روایت‌گر‌یک نابودی!
اولین چیزی که می‌تونم درباره‌ی رمانت بگم، حس و حال صمیمی و متن روان رمان هست. اگر چندین صفحه‌ی اول که نسبت به اواخر رمان جای کار بیشتری خصوصا از لحاظ احساس، پردازش و جا افتادن وقایع می‌طلبه رو کنار بگذاریم، فضای خوب و کشش لحظه‌های رمان خیلی جذاب بود. در ابتدا گاهاً افعال ماضی و مضارع انسجام رمان رو بهم زده بودن که این مورد با ویرایش مابقی مواردی که گفتم قابل حل هست. در خصوص شخصیت‌ها، گروه صمیمی دوستانه به جرات می‌تونیم تمایز رو از حالات، احساسات و واقعی بودن شخصیت ها رو از اون بیرون...
امضا : -No Voice
- ارسالی‌ها
- 825
- پسندها
- 3,814
- امتیازها
- 17,773
- مدال‌ها
- 13
- سن
- 21
- مدیر
- #70
سلام دختر خوش قلم 
به عنوان کسی که کمتر از یه روز همه‌ی پارتا رو خونده و دلش طاقت نداده هر روز یه قسمتیش رو بخونه، باید بگم در کل خیلی عالی بود.
داستانت و از اون مهم‌تر قلمت یه جوری روون و صمیمی بود که خواه ناخواه آدم جذبش میشه.
حس و حال نیکائین بعد مرگ نیهان یه خورده به نظرم بیشتر میشد بهش پرداخت.
اسم رمان هنوز با ارتباطی که با کلیت داره برام گنگه ولی من خودم اینطوری تعبیرش کردم که شاید چون به خاطر مصرف ترامادول ستاره، نیکائین و مسیح با هم آشنا شدن اسمش اینه «واقعا چرا همچین تعبیری کردم؟!
» شاید هم قراره توی ادامه‌ی داستان بیشتر متوجه بشیم راجبش.
شخصیت‌ها که کاملا به دل مینشستن. از عماد و بابابزرگه که آدم دوس داره با یه لبخند ملیح سرشونو...
به عنوان کسی که کمتر از یه روز همه‌ی پارتا رو خونده و دلش طاقت نداده هر روز یه قسمتیش رو بخونه، باید بگم در کل خیلی عالی بود.
داستانت و از اون مهم‌تر قلمت یه جوری روون و صمیمی بود که خواه ناخواه آدم جذبش میشه.
حس و حال نیکائین بعد مرگ نیهان یه خورده به نظرم بیشتر میشد بهش پرداخت.
اسم رمان هنوز با ارتباطی که با کلیت داره برام گنگه ولی من خودم اینطوری تعبیرش کردم که شاید چون به خاطر مصرف ترامادول ستاره، نیکائین و مسیح با هم آشنا شدن اسمش اینه «واقعا چرا همچین تعبیری کردم؟!
» شاید هم قراره توی ادامه‌ی داستان بیشتر متوجه بشیم راجبش.شخصیت‌ها که کاملا به دل مینشستن. از عماد و بابابزرگه که آدم دوس داره با یه لبخند ملیح سرشونو...
امضا : Mobina.yahyazade
موضوعات مشابه
