اشعار کودکانه تاپیک جامع اشعار کودکانه شاعران

[(فاطمه1381)]

داد می‌زند از آن دور
آهای منم من انگور

پهن و درشت برگم
زرد و سیاه رنگم

خوب و شیرین رسیده
مثل مرا کی دیده؟​

 

[(فاطمه1381)]

منم منم گلابی
چه خوشمزم، چه عالی

من بهتر از هر میوه
به من می‌گن شاه میوه

چه رنگ و رویی دارم
چه بوی خوبی دارم

هر کی گلابی خورده
منو از یادش نبرده

دردارو کاهش می‌دم
به شما آسایش می‌دم

دفع مواد زائد
کار گلابیا هست

ویتامینام زیاده
اگر که باشم تازه

پوستمو دور نندازین
نگاه بهش بندازین

از بس ویتامین توشه
اینجوری رنگ و روشه

با گلابی دوست باشین
از دل و از جون باشین​

 

[(فاطمه1381)]

لیمو شیرین خوش صدا
گفت: به من بیا بیا

لیموی نازنینم
مثل نبات شیرینم

پوست تنم لطیف است
هم نازک و ظریف است

دشمن سرماخوردگی
دوست شما در زندگی​

 

[(فاطمه1381)]

پرتقالم پرتقال
پیدا می‌شم تو باغات

گردم و پرتقالم
سبز میوه‌ کالم

نارنجی رنگ مرغوبم
پر طرفدار و خوبم

منو ببینه بیماری
از من می‌شه فراری

منو بخور بچه جون
تا بشی شاد و خندون​

 

[(فاطمه1381)]

دیشب یه سربند سبز
بابام رو پیشونیم بست

که روش نوشته بودند
آقای من حسین است

بابام منو با خودش
به مجلس روضه بُرد

خرما که دادن بهش
با ذکر زیر ل**ب خورد

تو روضه خوندن دیدم
گریه می‌کردن همه

حسین حسین می‌گفتن
با صدای زمزمه

بلند شدیم وایسادیم
تا بزنیم به سینه

سینه‌زنی قشنگه
ولی خیلی غمگینه

وقتی تموم شد عزا
غذای نذری دادن

از بس که خوشمزه بود
همه ،غذا رو خوردن

از اون موقع تا حالا
همش دارم می‌خونم

حسین حسین حسین جان
آقای مهربونم​

 

[(فاطمه1381)]

خیلی ها میشناسنش وقتی که اسم اون میاد
غم تو دلاشون میشینه دوستش دارن خیلی زیاد

وقتی کسی تشنه میشه وقتی کسی آب میخواد
وقتی که سیراب میشه فقط یه اسم یادش میاد

بهش میگن امام حسین امام خوب و مهربون
امامی که بچه هاشو هدیه داده به آسمون

کاش که ما بچه ها بودیم باهاش تو کربلا بودیم
تو روز عاشورا بودیم کاش هممون اونجا بودیم

امامی که گفته روی حق کسی پا نذارید
رفیق نیمه راه نشیم هیچ کسو تنها نذاریم

وقتی شنیدم که امام واسه خدا جونشو داد
بدجوری عاشقش شدم چطور بگم خیلی زیاد

شاعر : امیر پیرنهان​

 

[(فاطمه1381)]

غربت و غم می باره از آسمون
قد تموم دونه‌های بارون

تو کوچه‌ها بوی محرم می‌یاد
ادور دورا حضرت آدم می‌یاد

یکی یکی میان به دنبال هم
فرشته‌ها برای سوگ و ماتم

نشسه غم رو سینه‌های مردم
آتیش گرفته خوشه‌های گندم

پرچمای سیاه هوایی شدن
عشقای ساده هم خدایی شدن

هرکی می‌بینی یا حسین می‌خونه
امام حسین و از خودش می‌دونه

نام حسین هنوز چقد غریبه
هرچی بگی امام حسین نجیبه

غریبی امام حسین ساده نیس
هرکی با او نباشه آزاده نیس

کربلا رو با آب و تاب شناختیم
با گریه و قحطی آب شناختیم

امام حسین تشنه دریا نبود
عباس او فقط یه سقا نبود

دس بزنه به هرچی دریا می‌شه
تموم درهای خدا وامیشه
​

 

[(فاطمه1381)]

بازهم ماه محرم
آمده در کوچه مـا

خانه‌امان امروز روضه اسـت
میدهم مـن چای و خرما

از رقیه از سکینه
روزه میخواند و مـن هم

اشک‌هایم دانه دانه
می‌چکد آهسته کم کم

شور شد با اشک‌هایم
مزه حلوای شیرین

شور و شیرین قاطی هم
از گلویم رفته پایین​

 

[(فاطمه1381)]

می رود قطار

سوی لانه اش

گندم است و جو

یار دانه اش



می رسد به پیچ

پیچ پر خطر

جمع می شود

مثل یک فنر



تونلی بزرگ

رو به روی آن

سوت می کشد

در گلوی آن

می رسد قطار



شاد و بی خطر

سوت می کشد

خسته از سفر​

 

[(فاطمه1381)]

نگاه بکن یه مورچه

راه میره روی دیوار

مورچه داره می بره

یه دونه رو به انبار

مورچه ریزه میزه

همیشه گرم کاره

با این که خیلی ریزه

به کار علاقه داره

میگه باید کار کنم

دونه رو انبار کنم

تو سرمای زمستون

نمی تونم کار کنم

توی فصل تابستون

کار می کنم فراوون

راحت و آسوده ام

توی فصل زمستون
​