قطعاً تشکر میکنه
که شانس زندگی، بهش دادم
همهی ما ی نفر رو میخوایم که شانس زنده موندن بهمون بده، اون شخص رو هرروز میبینیم، تو آینه!
به نظر من نه ناراحت میشن نه عصبانی فقط ممنون میشن:)
شخصیتی که میسازیم تو ذهن ماست و قطعاً قرار نیست روزی اون رو ببینیم اما اگر شد، چون اون توی ذهن ماست پس تحت اختیار ذهن ما هم هست.
کاری نمیتونه بکنه چون با یک فکر میتونیم کیش و ماتش کنیم، خوشبختش کنیم، یه آش بپزیم براش با یه وجب روغن، بکشیمش و... .
آنا=تیر بارونم می کنه. آنقدر جلوش آدم کشتم و قاتلش کردم
جان=با این که خیلی دوسش دارم ولی اونم مثل بالا. البته اول زنده می شه.
اریا=شاید از تشکر کنه. البته ی جا ضربه مغزی کردم
شخصیت جدیدم. ارین(غوغا) =خسته نباشی با این تخیلت