دیالوگ نویسی تمرین دیالوگ نویسی | عارفه حمزه کاربر انجمن یک رمان

[Arefeh.h]

- یعنی میشه ما بهم برسیم؟
- می‌دونی قضیه رسیدن خیلی پیچیده‌اس. آدم به آدم می‌رسه، کوه هم به کوه می‌رسه ولی ما بهم نمی‌رسیم.

 

[Arefeh.h]

- ما چرا بهم نمی‌رسیم؟
- من و تو مثل دو خط موازی هستیم. رسیدن یه چیز محاله.

 

[Arefeh.h]

- اون وقتی که عاشق شدی چه حسی داشتی؟
- انگار سیب قلبم یهو داخل سبد سینه‌ام افتاد.

 

[Arefeh.h]

- می‌دونی دنیا از کجا بی‌رحم شد؟
- از کجا؟
- همون‌ جایی که به گریه‌هام خندیدی!

 

[Arefeh.h]

- می‌دونی دوست داشتن تو مثل چی می‌مونه؟
- مثل چی؟
- دوست داشتن تو شبیه بوییدن خاکه، وقتی که بارون شادی روی قلبش باریده.

 

[Arefeh.h]

- به نظرت کدومشون بهترن؟ تو باشی عاشق کدومشون میشی؟
- به نظرم قابل مقایسه نیستن. مثل اینه که یه گوی طلا رو با گوی ماه مقایسه کنی!

 

[Arefeh.h]

- من از خودم متنفرم، بعد تو میگی به خاطر بچه زندگی کنم؟ من از این بچه هم متنفرم.
- تو یه خالقی. ارزش خودتو بدون!

 

[Arefeh.h]

- منم عاشق شدم.
- همه چیز که عشق نیست، یه دردایی توی دنیا هست که برای اولین بار تجربه میشن!

 

[Arefeh.h]

- من از خودم متنفرم. من نباید باردار می‌شدم. من یه آدم بی‌ارزشم چطور میتونم بچه دار شم؟
- یادت نره تو یه خالقی، این خیلی ارزشمنده!