اشعار کودکانه شعرهای کودکانه (امام علی النقی «ع» )

[Aby_ZM]

در ماتم تو چاک گریبان خویش را

فرزند داغدار تو با حال زار کرد

بر تربت تو مادر پهلو شکسته ات

اشک از بصر چو گوهر غلطان نثار کرد

 

[Aby_ZM]

ز دست رفته شکیبم خدا کند که نصیبم

شود زیارت صحن و سراى حضرت هادى

درندگان زمین التجا برند به سویش

پرندگان هوا در هواى حضرت هادى

 

[Aby_ZM]

فرزند دلبند تقى او را لقب آمد نقى

هم زاهد و هم متقى هم رکن ایمان مى‏ شود

هر کس ندارد در جهان مهر و تولایش به دل

کى طاعت صد ساله‏ اش مقبول یزدان مى ‏شود

 

[Aby_ZM]

به خاک عطر بهشتى پراکند اگر آید

نسیمى از طرف سامراى حضرت هادى

به عمر دهر مرا گر دهند عمر، نیرزد

به لحظه‏ اى که کنم جان فداى حضرت هادى

 

[Aby_ZM]

مرا چه قدر که گردم گداى خاک نشینش

که هست خازن جنت گداى حضرت هادى

دهد به روح لطیف ملک، صفا و طراوت

ملاحت سخن دلرباى حضرت هادى

 

[Aby_ZM]

اگر به سامره‏ ام اوفتد گذر سرو جان را

کنم نثار به گنبد نماى حضرت هادى

دلم که درد گناهش به احتضار کشانده

پناه برده به دارالشفاى حضرت هادى

 

[Aby_ZM]

ای وای دوباره شام غربت سر زد

چاووش عزا به خانه‌ی دل در زد

در شهرِ جفا، مرد صفا تنها شد

چهارم علی از دیار فانی پر زد . . .

 

[Aby_ZM]

دل را شراره غم تو پر شرار کرد

داغ تو قلب خسته‌دلان، داغدار کرد

ای سرو بوستان ولا از غم تو چرخ

جاری ز دیده اشک، چو ابر بهار کرد

با کشتن تو قاتلت ای هادى امم

خود را به نزد ختم رسل شرمسار کرد

 

[Aby_ZM]

جمعیـم مـا و لیک پریشان به یاد تو

وز مـا شکستـه‌تـر دل زهرا و بوتراب

یا هادی المضلـّین، کز مردم ضلال

جسمت در التهاب و روانت در التهاب

 

[Aby_ZM]

موی از غم سامرایی ‌ام گشته سپید

در چهره چروک بی‌ کسی گشته پدید

دانی که چرا به سینه و سر بزنیم؟

چون بوالحسن ثالث ما گشته شهید