داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه گرداب بی‌موجِ طالع | نرگس شریف کاربر انجمن یک رمان

[Narges.sh]

کد داستان: 507
ناظر: NADIYA ROSTAMI
نام داستان: گرداب بی‌موج طالع
نویسنده: نرگس شریف (Narges.Sh)
ژانر: #علمی_تخیلی #تراژدی
خلاصه: گوهر که خود از بیماری‌ای ناشناخته رنج می‌برد، برای نجات جانِ برادر کوچکش هرکاری می‌کند. روزی برای نجات برادرش، کار خطرناکی انجام داده و دردسر بزرگی برای خود می‌تراشد که جانش را هدف قرار می‌دهد؛ لیکن همین‌ها، سبب شده تا به شاخه‌ی نازکی از دلیل بیماری خودش هم پی برده و در بهت و حیرت فرو رود، که آن هم...
***

نکته۱: بیش‌تر نیمی از خط زمانی این داستان نچندان بلند، متعلق به سال ۱۳۰۰ شمسی در یکی از روستاهای نزدیک به دزفول کنونی و چکیده‌ای از اتفاقات، رخ...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MONTE CRISTO]

"والقلم و مایسطرون"
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع برای مسائل رمان نویسی ♧♡

برای انتخاب ژانرِ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Narges.sh]

«نیم فصل اول: در خواب خوشم، وجود طالعم را حس می‌کنم؛ لیکن نمی‌بینم! آری، طالع نامرئی‌ام را نمی‌بینم!»
در تمام این نوزده بهاری که عمر کرده بودم، هیچگاه تفکر نمی‌کردم که در وضعیتی همچون وضع الآن قرار گیرم.
در نیمه شب دوم فروردین ماه سال نو و قرن نو، با پا نهادن در سال ۱۳۰۰ شمسی، با آنکه با تمام توانی که در رج به رج پیکرم در جریان بود می‌دویدم، گویا جاده‌ی پیش‌رویم قصد کوتاه آمدن نداشت. سنگ‌ریزه‌های جاده‌ی خاکی با بی‌رحمی تمام، از بالا تا پایین کف برهنه‌ی پاهایم را مورد عنایت قرار داده و حتی رجی را هم از قلم نمی‌انداختند.
شلاق‌هایی که غروب هنگام بر تن و بدنم نشسته بود، باعث شده بود ندیده هم بدانم چیزی جز پوستی شرحه‌شرحه شده، از پیکرم باقی نمانده...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Narges.sh]

لای پلک‌هایم را گشودم و نور ضعیفی که درست جنبم قرار داشت را رصد کردم. صدای بوم‌بومی که در سرم ناقوس‌وار صدا می‌کرد، آنقدر دردناک بود که دیگر قادر به تشخیص آن نبودم که دردم از بیماری خویش است یا از دویدن طاقت‌فرسا.
دستانی روی شانه‌هایم نشسته و پیکرم به جلو کشیده شد. آذر بود که سعی داشت در نیم‌خیز شدن کمکم کند. مُتکایی* پشت کمرم قرار داد و با دید کمم هم رؤیت کردم که چقدر از دیدن وضعیت اکنونم مضطرب است.
گیسوان سیاهم را از پیش‌روی چشمانم کناری پرتاب کردم و با تمام بی‌حالی که داشتم، دست درون جیب بزرگی که سمت چپ دامن پف و گلدارم را احاطه کرده بود، فرو بردم.
بیاد داشتم این جیب را برای تمرین خیاطی دوخته بودم و نمی‌دانستم در آینده قرار است بلای جانم درونش قرار بگیرد! کوزه‌ی متوسط سفالی را از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Narges.sh]

همان که گفت می‌تواند برای محمد دارو را حاضر کند برایم کفایت می‌کرد. دیگر هیچ توجهی به ادامه‌ی جمله‌اش نورزیدم؛ واضح‌تر بگویم، قوایی در چنته نداشام که مستمعی برای ادامه‌ی سخنانش باشم. نور چراغ نفتی سیاه و سیاه‌تر و مغزم گویا از آن حالت ازدحام خارج میشد.
به خواب رفتن یا شاید هم از حال رفتن در این زمان، بهترین چیزی بود که می‌توانست مرا در خود حل کند.
***
-‌ دخترم! بیدار شو!
-‌ آخ!
عربده‌ی بلندی که در گوش‌هایم اکووار پیچید، چنان از خواب پریدم که لحظه‌ای از یاد بردم که که بودم و اینجا چه می‌کردم.
-‌ آروم...تر، آخ!
گیجی‌ام در لحظه از بین رفت. این صدای فریاد، بی‌شک متعاق به محمد بود!
هزاران فکر و خیال منفی در لحظه به ذهنم هجوم آوردند. نکند که بدترین حالت ممکن پیش آمده بود و اکنون او درحال زجر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.