آشوبگرهای واقعی که برای ماجراجویی زندگی میکنن. اونها جسور، اهل زندگی و نوآور هستن. اما تو بدترین حالت ممکنه بیاحساس ، بیحوصله، ریسکپذیر و بینظم باشن.
ایاستیپی هایی که دچار غم و اندوه میشن خیلی آروم هستن، به طوری که اطرافیانشون متوجه ی آشفتگی ای درونی اون ها نمیشن.
و اون ها رویهی "من باید خودم به راهم ادامه بدم" رو پیش میگیرن.
از اینکه یه تماشاچیِ بی سر و صدا باشن بدشون نمیاد و نمیخوان قوی ترین، باهوش ترین و جسور ترین فرد تو جمع باشن. اون ها با گذروندن وقت با افراد مختلف عملکرد های شهودی خودشون رو پرورش میدن این باعث میشه اون ها همدل و وظیفه شناس بشن و بینش بیشتری داشته باشن.
៕ #Dialog
―――———
من به افرادی كه میگن خودشون رو دوست ندارن و به شما میگن دوستت دارم، اعتماد نمى كنم.
يه ضرب المثل آفريقايى میگه:
خيلى مواظب باش،
وقتى یه انسان برهنه به تو لباس پيشنهاد میده.
ایاستیپی های ناسالم وقتی احساس ناامنی، گرفتاری و خفقان کنن، رفتار های خود_دفاعی انجام میدن. در این مواقع اون ها هیجان طلب میشن و پرخاشگری جسمی و عصبانیت بروز میدن. اون ها دوست دارن شخصیتی جسور از خودشون نشون بدن و در تلاشن محدودیت های قدرت خودشون رو بسنجن، اما تو این راه اصلا به روش های سالم فکر نمیکنن. اون ها ممکن انقدر پرخاشگر بشن که به اشیای اطرافشون مثل بالش، دیوار یا کیسه بوکس ضربه بزنن.
برای اولین حرکت توی رابطه، شما سعی میکنین با لمسهای محتاطانه ابراز علاقه کنین و از لمسهای فیزیکی کوچک مثل بغل کردن و فشردن دستها ترسی ندارین و شجاعانه پیش میرین، خیلی راحت و بیپروا هستین و این ممکنه کمی پارتنرتون رو بترسونه و احساس ناامنی بهش دست بده اما با لمسهای کوچک و جزئیاتون جبرانش میکنین. اشتیاق زیادی درونتون وجود داره و ارادهی بالایی دارین تا رابطه رو قدم به قدم جلو ببرین و نمیشه جذاب بودنتون رو انکار کرد.
ایاستیپی های سالم سرگرم کننده و راحت پسند هستن. اون ها قبل از اینکه کاری انجام بدن فکر میکنن و اقداماتشون رو ارزیابی میکنن. از نقاط قوت و ضعف خودشون آگاهن که باعث میشه انتقاد سازنده رو بپذیرن.