قانون مدنی

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 230 -

اگر در ضمن معامله شرط شده باشد که در صورت تخلف، متخلف مبلغی به عنوان خسارت تادیه نماید، حاکم نمی‌تواند او را به بیشتر یا‌ کمتر از آن چه که ملزم شده است محکوم کند. ​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 231 -

معاملات و عقود فقط درباره طرفین متعاملین و قائم مقام قانونی آنها موثر است مگر در مورد ماده ۱۹۶.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 232 -

شروط مفصله ذیل باطل است ولی مفسد عقد نیست:​

۱ - شرطی که انجام آن غیرمقدور باشد.​

۲ - شرطی که در آن نفع و فایده نباشد.​

۳ - شرطی که نامشروع...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 233 -

شروط مفصله ذیل باطل و موجب بطلان عقد است.​

۱ - شرط خلاف مقتضای عقد.​

۲ - شرط مجهولی که جهل به آن موجب جهل به عوضین شود.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 234 -

شرط بر سه قسم است:​

۱ - شرط صفت​

۲ - شرط نتیجه​

۳- شرط فعل اثباتاً یا نفیاً​

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 235 -

هر گاه شرطی که در ضمن عقد شده است شرط صفت باشد و معلوم شود آن صفت موجود نیست کسی که شرط به نفع او شده است‌ خیار فسخ خواهد داشت.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 236 -

شرط نتیجه، در صورتی که حصول آن نتیجه موقوف به سبب خاصی نباشد آن نتیجه به نفس اشتراط حاصل میشود.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 237 -

هر گاه شرط در ضمن عقد شرط فعل باشد، اثباتاً یا نفیاً، کسی که ملتزم به انجام شرط شده است باید آن را به جا بیاورد و در صورت‌ تخلف طرف معامله میتواند به حاکم رجوع نموده تقاضای اجبار به وفای شرط بنماید.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 238 -

هرگاه فعلی در ضمن عقد شرط شود و اجبار ملتزم به انجام آن غیرمقدور ولی انجام آن به وسیله شخص دیگری مقدور باشد حاکم‌ میتواند به خرج ملتزم موجبات انجام آن فعل را فراهم کند.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 239 -

هر گاه اجبار مشروط علیه برای انجام فعل مشروط ممکن نباشد و فعل مشروط هم از جمله اعمالی نباشد که دیگری بتواند از جانب او‌ واقع سازد طرف مقابل حق فسخ معامله را خواهد داشت.​