شعرکده اتاق شعرم

[Kalŏn]

ارتشِ زیبایی ات کافیست، آرایش چرا
اینقدر جنگنده! آن هم غیرِ بومی خوب نیست​

 

[Kalŏn]

عقل درس حذر از عشق به دلها می داد
زیر لب گفت دلم: خسته نباشید استاد​

 

[Kalŏn]

گیرم که هزاران غزل از هجر نوشتیم
جرات که نداریم به دلدار بگوییم​

 

[Kalŏn]

سلامم میدهی اما در آغوشم نمیگیری
برای مستحبی، واجبی را ترک میگویی​

 

[Kalŏn]

هر زمان فالی گرفتم غم نخور آمد ولی
این امید واهی حافظ مرا بیچاره کرد​

 

[Kalŏn]

با حیا بودم ولی با دیدنش فهمیده‌ام
آب گاهی مؤمنین را هم شناگر میکند​

 

[Kalŏn]

در دلم خواستن مرگ کسی نیست ولی
کاش هر کس به تو دل بست بیاید خبرش​

 

[Kalŏn]

چال روی گونه ات آخر مرا دق می دهد
خواهشا دولت تمام چاله ها را پر کند​

 

[Kalŏn]

از لبت آتش بريزد از رخت هم شيطنت
آمدی تا روزه ام را كله گنجشكی كنی؟​

 

[Kalŏn]

باشی خطرناکی، نباشی بی تو می میرم
مثل تنفس در هوای شهر اهوازی​