نقد نقد فیلم تصور

[سـایهـ سـار؛]

و عشق همیشه در مراجعه است​

نقد و یادداشت فیلم

در برهوت فیلم‌های عاشقانه در سینمای ایران، در شرایطی که اوضاع نابسامان جامعه از ما مردمانی خسته، بی‌حوصله و بی‌انگیزه ساخته، فیلمی مثل «تصور» می‌تواند به ما یادآوری کند که چه‌چیزهایی مثل عشق را آسان به دست فراموشی سپرده ایم. فیلم همان‌گونه که از نامش برمی‌آید، بیشتر در فضایی ذهنی پرسه می‌زند و داستان سرراست و مشخصی ندارد. انگار با یک راننده جوان تاکسی اینترنتی همراه می‌شویم و در این همراهی، کمی با زندگی او و بیشتر با زندگی زنانی که به عنوان مسافر سوار خودرویش شده‌اند آشنا می‌شویم. در خلال این پرسه‌های شبانه با مسافرانی ناشناس برخورد می‌کنیم که هریک قصه‌ای پیچیده و جذاب دارند و دنبال...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[سـایهـ سـار؛]

راننده در طول زندگی شبانه‌اش با چند زن مواجه می‌شود که هیچ‌یک رابطه عاطفی به‌سامان و معقولی ندارند. خلاصه زندگی‌شان هم چندان از نگاه اخلاق عرفی اجتماع مثبت و قابل دفاع ارزیابی نمی‌شود. اما این بخشی از واقعیت‌های اجتماع است که لزوما خوشایند و جذاب نیستند ولی وجود دارند. راننده جوان خود نیز درگیر تنهایی عمیقی است که شاید مشکلات اقتصادی و یا ویژگی‌های شغلی‌اش در آن موثرند. زندگی او خالی از مهر و محبت است و اعتراف می‌کند دل به دختر شیرینی فروشی بسته که شهامت ابراز علاقه به او را ندارد. جایی از فیلم، در بخش‌های خیالی و سوررئالیستی روایت، در فضایی ذهنی، راننده همراه با چند جوان دیگر با ترانه اینک کلاسیک شده گروه BeeGees یعنی Stayin, alive (به معنای زنده ماندن) می‌رقصند. گویی فیلم و فیلم‌ساز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.