دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Tahmine Arjmand

[Tahmine Arjmand]

ش*ر..اب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد


زدیم بر صفِ رندان و هر چه بادا باد





گره ز دل بگشا وز سپهر یاد مکن


که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد





ز انقلابِ زمانه عجب مدار که چرخ


از این فسانه هزاران هزار دارد یاد





قدح به شرطِ ادب گیر زان که ترکیبش


ز کاسهٔ سرِ جمشید و بهمن است و قباد





کِه آگه است که کاووس و کی کجا رفتند؟


کِه واقف است که چوُن رفت تختِ جم، بر باد؟





ز حسرتِ لبِ شیرین، هنوز می‌بینم


که لاله می‌دمد از خونِِ دیدهٔ فرهاد





مگر که لاله بدانست بی‌وفاییِ دهر


که تا بزاد و بِشُد، جامِ می ز کف نَنَهاد





بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم


مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد





نمی‌دهند اجازت مرا به سِیرِ سفر


نسیمِ بادِ مُصَلّا و آبِ رُکن آباد





قدح مگیر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

از خزر تا خلیج نیلیِ فارس


دست در دست هم گذاشته‌ایم


از ارس تا کرانه‌ی هامون


دل سپردیم و لاله کاشته‌ایم





راه ما راه عاشقان خدا


در دل ما فروغ ایمان است


انتخاب من و تو ما شدن است


انتخاب من و تو ایران است





همه از یک قبیله و قومیم


من و تو عاشقان ایرانیم


تا ابد پای عشق می‌جنگیم


تا ابد پای عشق می‌مانیم





من و تو رسم ما شدن داریم


من و تو مهر یک وطن داریم


هم نفس، هم دلیم و هم پیمان


من و تو وحدتی کهن داریم




مستشار_نظامی

 

[Tahmine Arjmand]

بیا، که بی‌رخ زیبات ، دل به جان آمد


بیا، که بی‌تو همه سود من زیان آمد





بیا، که بهر تو جان از جهان کرانه گرفت


بیا، که بی‌تو دلم جمله در میان آمد





بیا، که خانهٔ دل گرچه تنگ و تاریک است


دمی برای دل ما درون توان آمد





بیا، که غیر تو در چشم من نیامد هیچ


جز آب دیده که بر چشم من روان آمد





نگر هر آنچه که بر هیچکس نیامده بود


برین شکسته دلم از غم تو آن آمد





دل شکسته‌ام آن لحظه دل ز جان برداشت


که رسم جور و جفای تو در جهان آمد





ز جور یار چه نالم؟ که طالع دل من


چنان که بخت عراقی است همچنان آمد





عراقی

 

[Tahmine Arjmand]

لبخند بزن!


در نیمکره ی شمالی،


اتفاقی بزرگ می افتد


آنگاه به سمت ستاره ی قطبی بیا


تا لوکوموتیو های سنگینِ مسکو


سر به راهی را


از یاد ببرند!


بر آستانه ی نفس های تو


در حال فرو پاشیدنم


بی پرواتر از اتحاد جماهیر شوروی!





جواد_گنجعلی

 

[Tahmine Arjmand]

من و تو یکی شوریم


از هر شعله‌ای برتر


که هیچ گاه شکست را


بر ما چیرگی نیست


چرا که از عشق روئینه‌تنیم...





احمد_شاملو

 

[Tahmine Arjmand]

چون آسمان کند کمر کینه استوار


کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار





خون شفق ز پنجه ی خورشید می‌چکد


از بس گلوی تشنه لبان را دهد فشار





درچاه سرنگون فکند ماه مصر را


یعقوب را سفید کند چشم انتظار





پور ابوتراب جگر گوشۀ رسول


طفلی که بود گیسوی پیغمبرش مهار





روزی که پا به دایرۀ کربلا نهاد


بشنو چه‌ها کشید ز چرخ ستم شعار





از زخم تیر بر بدن نازنین او


صد روزن از بهشت برین گشت آشکار





اول لبی که بوسه‌گه جبرئیل بود


بی‌آب شد ز سنگدلی‌های روزگار





رنگین ز خون شده‌ست ز بی‌رویی سپهر


رویی که می‌گذاشت برو مصطفی عذار





طفلی که ناقـة الله او بود مصطفی


خصم سیاه‌دل شده بر سینه‌اش سوار





عیسی در آسمان چهارم گرفت گوش


پیچید بس که نوحه در این نیلگون حصار





نتوان سپهر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

باد بهار مرهم دل‌های خسته است

گل مومیایی پر و بال شکسته است

شاخ از شکوفه پنبه سرانجام می‌کند

از بهر داغ لاله که در خون نشسته است

وقت است اگر ز پوست بر آیند غنچه‌ها

شیر شکوفه زهر هوا را شکسته است

زنجیریی است ابر که فریاد می‌کند

دیوانه‌ای است برق که از بند جسته است

پایی که کوهسار به دامن شکسته بود

از جوش لاله بر سر آتش نشسته است

افسانه‌ نسیم به خوابش نمی‌کند

از ناله‌ که بوی گل از خواب جسته است؟

صائب به هوش باش که داروی بیهشی

باد بهار در گره غنچه بسته است


تبریزی

 

[Tahmine Arjmand]

این خار غم که در دل بلبل نشسته است

از خون گل خمار خود اول شکسته است

این جذبه ای که از کف مجنون عنان ربود

اول زمام محمل لیلی گسسته است

پای شکسته سنگ ره ما نمی‌شود

شوق تو مومیایی پای شکسته است

بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست

شبنم به روی گل به امانت نشسته است

از خط یکی هزار شد آن خال عنبرین

دور نشاط نقطه به پرگار بسته است

بر سر گرفته‌ایم و سبکبار می‌رویم

کوه غمی که پشت فلک را شکسته است

آسوده از زوال خود آفتاب گل

تا باغبان به سایه گلبن نشسته است

برقی کز اوست سینه ابر بهار چاک

با شوخی تو مرغ و پر و بال بسته است

پیوسته است سلسله موج‌ها به هم

خود را شکسته هر که دل ما شکسته است

تا خویش را به کوچه گوهر رسانده‌ایم

صد بار رشته نفس ما گسسته است

داغم ز شوخ چشمی شبنم که بارها

از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

به شهر كوفه به جز غصه چيز ديگر نيست


نصيب خواهر تو جز دو ديده ی تر نيست





از آن زمان كه شدم ميهمان اين مردم


هزار فاجعه ديدم كه جای باور نيست





چه گويمت كه خودم گفته ام بيا اما


چه كوفه ای كه ز شهر مدينه كمتر نيست





ميا به كوفه كه اينجا به دست هر فردش


به غير نيزه و شمشير و تير و خنجر نيست





ميا كه در دل اين مردمان نامردش


به جز حسادت و كينه ز آل حيدر نيست





برای كشتن تو نقشه ها به سردارند


ميا كه منتظر چشم های سر دارند





محمدحسن_بیات_لو

 

[Tahmine Arjmand]

م**س.ت از عشق تو،


از عمق فراموشی


راه خواهم افتاد!


باز از ریشه به برگ


باز از «بود» به «هست»


باز از خاموشی تا فریاد...





فریدون_مشیری

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.