دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Arjmand

[Tahmine Arjmand]

جابه‌جا می‌کنم ...


صدایت


عطرت


نامه‌هایت


و شماره‌ی تلفن


و صندوق پستی ات را


می آویزمشان به کمدِ سال جدید


و


اقامت دائمی


در قلبم را


به تو می دهم...





نزار_قبانی

 

[Tahmine Arjmand]

ای گل تازه که بویی ز وفا نیست تو را


خبر از سرزنش خار جفا نیست تو را





رحم بر بلبل بی‌برگ و نوا نیست تو را


التفاتی به اسیران بلا نیست تو را





ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست تو را


با اسیر غم خود رحم چرا نیست تو را





فارغ از عاشق غمناک نمی‌باید بود


جان من اینهمه بی باک نمی‌باید بود





همچو گل چند به روی همه خندان باشی؟


همره غیر به گلگشت گلستان باشی





هر زمان با دگری دست و گریبان باشی


زان بیندیش که از کرده پشیمان باشی





جمع با جمع نباشند و پریشان باشی


یاد حیرانی ما آری و حیران باشی





ما نباشیم که باشد که جفای تو کشد؟


به جفا سازد و صد جور برای تو کشد





شب به کاشانهٔ اغیار نمی‌باید بود


غیر را شمعِ شب تار نمی‌باید بود








وحشی_بافقی

 

[Tahmine Arjmand]

ای نگاهت خنده ی مهتاب ها


بر پرندِ رنگ رنگِ خواب ها





ای صفای جاودان هرچه هست:


باغ ها، گل ها، سحر ها، آب ها





ای نگاهت جاودان افروخته


شمع ها ، خورشیدها ، مهتاب ها





ای طلوع بی زوال آرزو


در صفای روشن محراب ها





ناز نوشینی تو و دیدار توست


خنده ی مهتاب در مرداب ها





در خَرام نازنینت جلوه کرد


رقص ماهی ها و پیچ و تاب ها




شفیعی_کدکنی

 

[Tahmine Arjmand]

زیبا!


آنگونه عاشقم كه حرمت مجنون را


احساس می كنم


آنگونه عاشقم كه نیستان را


یك جا هوای زمزمه دارم


آنگونه عاشقم كه هر نفسم شعر است!


زیبا


چشم تو شعر


چشم تو شاعر است


من دزد شعرهای چشم تو هستم...





محمدرضا_عبدالملکیان

 

[Tahmine Arjmand]

خنده ای کو که به دل انگیزم؟


قطره ای کو که به دریا ریزم؟


صخره ای کو که بدان آویزم؟





مثل این است که شب نمناک است


دیگران را هم غم هست به دل


غم من لیک غمی غمناک است...





سهراب_سپهری

 

[Tahmine Arjmand]

من و عشق تو ، اگر کفر و اگر ایمانی


من و شوق تو ، اگر نور و اگر نیرانی





من و زهر تو، که هم زهری و هم تریاقی


من و درد تو، که هم دردی و هم درمانی





جلوه کن جلوه که هم ماهی و هم خورشیدی


باده ده باده که هم خلدی و هم رضوانی





من و نقش تو که هم صورت و هم معنایی


من و وصل تو که هم جانی و هم جانانی





من سیه روز و سیه کار و سیه اقبالم


تو سیه زلف و سیه چشم و سیه مژگانی





نه همین دانهٔ خال تو ، رهِ آدم زد


کز سرِ زلفِ سیه ، دامگه شیطانی





آه اگر بر دل دیوانه ، ترحم نکنی


تو که با سلسله ی زلف عبیر افشانی





گر دل از نقطهٔ خال تو بنالد نه عجب


عجب این است که در دایرهٔ امکانی





مگر ای زلف ز حال دلم آگه شده‌ای


که پراکنده و شوریده و سرگردانی





گر پریشان شوی از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

در من


آدم برفی است که


عاشق آفتاب شده !


و این خلاصه ی همه ی


داستان های عاشقانه ی جهان است.





احسان_پرسا

 

[Tahmine Arjmand]

ماه چنین کس ندید خوش سخن و کِش خَرام


ماهِ مبارک طلوع ، سروِ قیامت قیام





سرو درآید ز پای گر تو بجنبی ز جای


ماه بیفتد به زیر گر تو برآیی به بام





تا دل از آن تو شد دیده فرودوختم


هر چه پسند شماست بر همه عالم حرام





گوش دلم بر در است تا چه بیاید خبر


چشم امیدم به راه تا که بیارد پیام





دعوت بی شمع را هیچ نباشد فروغ


مجلس بی دوست را هیچ نباشد نظام





در همه عمرم شبی بی‌خبر از در درآی


تا شب درویش را صبح برآید به شام





بار غمت می‌کشم وز همه عالم خوشم


گر نکند التفات یا نکند احترام





رای خداوند راست حاکم و فرمانرواست


گر بکشد بنده‌ایم ور بنوازد غلام





ای که ملامت کنی عارف دیوانه را


شاهد ما حاضر است گر تو ندانی کدام





گو به سلام من آی با همه تندی و جور...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

عشق بازی کار هر شیاد نیست


این شکارِ دامِ هر صیاد نیست





عاشقی را قابلیت لازم است


طالب حق را حقیقت لازم است





عشق، از معشوق اول سر زند


تا به عاشق، جلوه دیگر کند





تا به حدی که بَرَد هستی از او


سر زند صد شورش و مستی از او





شاهد این مدعی خواهی اگر


بر حسین و حالت او کن نظر...





ناصرالدین_شاه_قاجار

 

[Tahmine Arjmand]

آنگاه به صد شوق چو مرغان سبکبال


پرگیرم از این بام و به سوی تو بیایم





خورشید از آن دور از آن قله ی پربرف


آغوش کند باز، همه مهر، همه ناز


سیمرغ طلایی پرو بالی‌ست که چون من


از لانه برون آمده دارد سرِ پرواز





پرواز به آنجا که نشاط است و امید است


پرواز به آنجا که سرور است و سرود است


آنجا که سراپای تو در روشنیِ صبح


رؤیای شرابی است که در جام بلورست





آنجا که سحر گونه ی گلگون تو در خواب


از بوسه ی خورشید ، چو برگ گل ناز است


آنجا که من از روزن هر اختر شبگرد


چشمم به تماشا و تمنای تو باز است



_مشیری