دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Arjmand

[Arjmand]

مرا دوست بدار


مرا آرام دوست بدار


قلبی که هفتاد بار در دقیقه می تپد


یقینا زیباتر از پمپاژهای بی امانِ شوقی گذراست


و دردی که کهنه و قدیمی است


رنجی به مراتب


کمتر از زخم های تازه خواهد داشت


مرا دوست بدار...





حمید_جدیدی

 

[Arjmand]

سودای عشق کرده زخود بی خبر مرا


آسوده دل نموده زهر خیر وشر مرا





بر هر چه بنگرم همه بینم جمال تو


عشق رخ تو کرده چه صاحب نظر مرا





هر گه ک نوک مژه ات آید به یاد من


هر موی من زند به بدن نیشتر مرا





شیرین لبان لعل تو الحق ز بوسه ای


کردند بی نیازز شهد و شکر مرا





درد مرا مگر تو شفا بخشی ای حبیب


گو با طبیب تا ندهد دردسر مرا





کی کامران شود به وصال توسیمتن


با اینکه درجهان نبود سیم وزر مرا





اقبال من مگر نه بلند از تو شد چه شد


کردی زخاک راه چنین پست تر مرا





بلند_اقبال

 

[Arjmand]

ای عجب دردی است دل را بس عجب


مانده در اندیشهٔ آن روز و شب





اوفتاده در رهی بی پای و سر


همچو مرغی نیم بسمل زین سبب





چند باشم آخر اندر راه عشق


در میان خاک و خون در تاب و تب





پرده برگیرند از پیشان کار


هر که دارند از نسیم او نسب





ای دل شوریده عهدی


تازه گردان چند داری در تعب





برگشادی بر دلم اسرار عشق


گر نبودی در میان ترک ادب





پر سخن دارم دلی لیکن چه سود


چون زبانم کارگر نی ای عجب





آشکارایی و پنهانی نگر


دوست با ما، ما فتاده در طلب





زین عجب تر کار نبود در جهان


بر لب دریا بمانده خشک لب





اینت کاری مشکل و راهی دراز


اینت رنجی سخت و دردی بوالعجب





دایم ای عطار با اندوه ساز


تا ز حضرت امرت آید کالطرب








عطار_نیشابوری

 

[Arjmand]

در دل همان محبت پیشینه باقی است


آن دوستی که بود در این سینه باقی است





باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن


کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است





از ما فروتنی‌ست بکش تیغ انتقام


بر خاطر شریفت اگر کینه باقی است





نقدینه وفاست همان بر عیار خویش


قفلی که بود بر در گنجینه باقی است





وحشی اگر ز کسوت رندی دلت گرفت


زهد و صلاح و خرقهٔ پشمینه باقی است




وحشی_بافقی

 

[Arjmand]

شب فراق تو را روز وصل، پیدا نیست


عجب شبی، که در آن شب، امید فردا نیست





تطاول سر زلف تو و شبان دراز


چه داند، آنکه گرفتار بند و سودا نیست





غم ملامت دشمن، ز هر غمی بَتَرست


مرا ملامت هجران دوست، پیدا نیست





پدر به دست خودم، توبه می‌دهد وین کار


به دست و پای من رند بی سر و پا نیست





خدنگ غمزه گذر می‌کند ز جوشن جان


اگر تو را، سپر صبر هست ما را نیست





من آن نیم، که ز راز تو دم زنم، چون نی


وگر رود سخن از ناله، ناله از ما نیست





تو راست، بر سر من جای تا سرم بر جاست


دریغ عمر عزیزم، که پای بر جا نیست





حدیث شوق، چو زلف دراز گشت، دراز


به جان دوست، که یک موی، زیر بالا نیست





خیال زلف و رخت، روز و شب برابر ماست


کجاست، نقش دهانت که هیچ پیدا نیست





من از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Arjmand]

گاهی به خدا نفس کشیدن سخت است


یعنی نفسی تو را ندیدن سخت است





با زور مسکن قوی خوابیدن


با دلهره از خواب پریدن سخت است





عاشق نشدی زندگی ات تلخ شود


تا درک کنی که دل بریدن سخت است





بعد از تو خدا شبیه تو خلق نکرد


یعنی که شبیه ات آفریدن سخت است





هر روز سر کوچه نشستن تا شب


از فاصله های دور دیدن سخت است





حقا که تو سهم من نبودی حالا


فهمیدن این درد شدیدن سخت است





باشد تو برو زندگی ات شاد ولی


بی تو به خدا نفس کشیدن سخت است





بهناز_جعفری