دلنوشته مجموعه دلنوشته‌‌های مَّن | smelika_r کاربرانجمن یک رمان

[S_MELIKA_R]

به نام خداوندی که قلم را برای نوشتن آفرید

نام دلنوشته: مَّن
نویسنده: s_melika_r (خانوم نویسنده)

خلاصه:
وهر آدمی یک مَن درون دارد؛ ولی گاهی اوقات انگار هزارمَن درون هرآدمی است
که هرکدام ساز خود را می زنند.​

 

[Birdy]

•| بسم رب القلم |•


آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[S_MELIKA_R]

وهر آدمی یک مَن درون دارد؛ ولی گاهی اوقات انگار هزارمَن درون هرآدمی است
که هرکدام ساز خود را می زنند.
!ومنی که با صفر و یک خو گرفته ام چطور می‌توانم به هزار ساز مختلف برقصم؟‌!
تازه اگر سازهایشان کوک نبود چه؟انوقت چه باید کرد؟


​

 

[S_MELIKA_R]

می دانی گاهی اوقات؛ شاید یک یا دوبار پیش آمده که هزارمَن درون باهم به تفاوهم وتوافق برسند
وگرنه موقعی که روح جای دیگر سیرمی کند هم هزارمَن باهم سرجنگ دارند
گاهی باید بین احساسات وهزارمَن یکی را انتخاب کنی که این خود داستان دیگری است
وامان از روزی که این مَن ها پر رنگ شوند وتومیمانی متحیر که این ها دیگر ازکجا سروکله اشان پیداشد؟!
​

 

[S_MELIKA_R]

وامان از این مَن ها, گاهی اوقات درست وسط آرامش ذهن وقلبت،
جایی که اطمنیان داری از مسیری که طی میکنی
یک مَن ازآن گوشه سروکله اش پیدا میشود وآرام در گوشت پچ پچ میکند"که نکند مسیر را اشتباه بروی؟نمی خواهی کمی بیشتر فکرکنی؟"
وانجاست که انگار یک ایست باصدای بلند ازدرون میشنوی
وگاهی اوقات اگر به این مَن گوش کنی برد کردی وگاهی اوقات برعکس
وفهمیدن فرق بین این دو ... .​

 

[S_MELIKA_R]

من این مَن های درونی را دوست دارم، آخر باهم داخل یک کالبد زندگی می کنیم
واگر نباشند حوصله ام سر می رود.
آخر این مَن ها گاهی یک سری داستان درست می کنند درمورد آینده ای که ذوق آمدنش را دارم
وگاهی یاد می کنند از خاطرات خوب و دلنشین گذشته که همچنان با یاداوری اش یک لبخند شیرین از اعماق وجود روی لب جای خوش می کند
وباقی روز را شیرین می کنند :) .
​

 

[S_MELIKA_R]

وگاهی اوقات این مَن های درون احساس نیاز به تغییرمی کنند!
و این کمی کار دستت می دهد.
وزمانی که نگاه می کنی که کجارا باید تغییردهی می بینی اندازه دریای بیکران است این نیاز به تغییر.!
وزمانی هم هست که نگاه می کنی می بینی این تغییر ایجاد شده است ولی هنوز متوجه اش نشده ای
درست مثل زمانی که بوی عطری خوشایند هنوزبه مشام نرسیده
ومتوجه شدن فرق بین این دو خود داستانی جدا دارد... .​

 

[S_MELIKA_R]

وگاهی این مَن ها یاد می کنند از خاطرات خوب و دلنشین گذشته که همچنان با یاداوری اش یک لبخند شیرین از اعماق وجود روی لب جای خوش می کند
وباقی روز را شیرین می کنند
و هیچ گاه تکراری نمی شود این شیرینی دل نشین​

 

[S_MELIKA_R]

گاهی اوقات مَن ها می خواهند کناربکشند
دل شان نمی خواهد که کاری انجام دهند ودست آدم را در پوست گردو بگذارند وبروند
ولی بین مَن ها یک مَن از جنس اراده هست که نمی گذارد
ویک مَن به نام امید درونی هست که کمک می کند به اراده درونی
ونمی گذارد باقی مَن ها دستت را درپوست گردو بگذارند و
این کش مَکش ها آغازی است برای یک نزاع درونی است.​

 

[S_MELIKA_R]

گاهی هم هست که این مَن ها درست ترین حرف عالم را می زنند
وتوفقط می توانی با لبخندی که روی لبت شکل میگیرید تاییداشان کنی
وگاهی این مَن بیشتزازیک دلیل می دهند برای ادامه دادن راهی که
هیچ نمی بینی وهیچ نمی دانی ازاین راه ، راه هزار پرپیج وخم که اسمش را گذاشتند زندگی که دراین راه یک قسمت های اش
را هدف گذاشتی ؛ ولی نمی دانی چطور، فقط می دانی که یکی از مَن های درون دارد به آن سمت می بردت
و یکی از احساسات درونیت نومید به خیر رسیدن می دهد :)​