دفتر آزادنویسی دفتر آزاد نویسی فانوس شب | شریف کاربر انجمن یک رمان

[Sharif]

هیچ گاه فراموش مکن! موانع بزرگ، موفقیت‌های بزرگ به‌‌همراه دارد.

 

[Sharif]

این هم‌نشینی چه خوش است
من‌و‌تو کنار شعله‌های آتش در هوای که نسبتا باد سرد گه‌گاهی بر لای زلفان افشان من می‌پیچد و تو با حرارت دستانت دستان یخ‌کرده‌ام را گرم می‌کنی
ازم می‌پرسی سردت شده؟
من‌هم جواب می‌دهم کمی.
در گیلاس شیشه‌ای برایم چای می‌ریزی با چشمان که من حبس شدم در آن به من نگاه می‌کنی و با دستان پر‌از مهر خود برایم چای می‌دهی
من‌هم بعد از نوشیدن چای سرم را به پناه‌گاه امن خود می‌گذارم و به تپش‌های قلبی که قلبم با ریتمش همانگ است گوش‌می‌سپارم
و موزیک دلنوازی که به زیبایی این فضا افزوده را اندکی بلند‌تر می‌کنی
من آهسته صدایت می‌کنم
دلبرم تا ابد عاشقتم
و تو لبخندی زده از همان لبخندی که روزی مرا به چنگ خود در‌آورد می‌زنی و می‌گویی
و این قلب ضربانش را مدیون توست.

 

[Sharif]

ای آن‌که نگاهت تابنده‌تر از اختر تابان است.
بر من بتاب! که وجودم سردِ سرد است.
و این سردی از روز‌گار، از بی‌مهری‌های اطرافیانم نشأت گرفته. با نگاه‌های دلبرانه‌ات این سردی را از وجودم دور کُن و مرا با گرمی عشق آشنا بساز

 

[Sharif]

با چشمان زیبا‌یش خیره به من بود،
نگاهی سویش کرده چشمکی نثارش کردم و گفتم:
چشم بر‌نخواهم داشت ز چشمانِ سخنگویت
که این چشمان ربوده ز کف اختیارم را

 

[Sharif]

هیچ گاه فراموش مکن! موانع بزرگ، موفقیت‌های بزرگ به‌‌همراه دارد.

 

[Sharif]

و یک پاییز دیگر از راه رسید!
به‌ نظر من تنها زیبایی این فصل هوای مطلوبش است.
زمانی که به درختان عریان نگاه می‌کنم، به برگ‌های که روزی قامت‌شان سربه فلک کشیده بود و با نوازش باد در هوا می‌رقصید اما حالا از آن شادابی اثری نیست ناراحت می‌شوم و به این فکر می‌کنم گاه چقدر زندگی ما انسان‌ها شبیه این برگ‌ها می‌شود؛ روزی در وسط خوشبختی می‌رقصیم و روز بعد آن خود را میان گودال غم می‌یابیم‌.

 

[Sharif]

و باران نگاهت بادیه‌ای دلم را گُلستان کرد.

 

[Sharif]

حفره عریضِ در دلم حس می‌کنم!
شاید به پَهنی تمام کهکشان‌ها، که ته‌اش جز سیاهی مطلق نیست‌.
نمی‌دانم منشأش چیست؟ یا چه اسمی دارد؟!
اما هردو سخت در جدالیم‌؛
نمی‌دانم در این میان کی قهار میدان خواهد شد، منی که تقلا برای غرق نشدن در آن را دارم یا آن که هر‌لحظه‌ تلاش برای فرو‌بردنم در خود دارد.

 

[Sharif]

[چنگی به دامان زمان]
- کاش زمان‌ هم مثل بقیه چیز‌ها دزدیده و یک‌جایی حبس می‌شد.
اگر حتی چنین تئوری‌‌ای هم وجودداشت! حتما امتحانش می‌کردم؛ آن‌را دزدیده، زولانه‌‌اش کرده و تا ابد مانع گذرش می‌شدم.
همان موقع را که کنار هم بودیم؛ همان زمان که از عشق، محبت و دلدادگی برای هم می‌سرودیم.

 

[Sharif]

مهم نیست چقدر ازم دوری!
همین که قلبم می‌تپد یعنی عشق تو هنوز در وجودم پابرجاست