مطالب جالب مطالب جالب | قطعه‌های کتاب

[-Eva]

اما ممکن نبود کسی که مرا در آن ویلا می‌دید بفهمد چه احساسی دارم، ممکن نبود حس کند در چه جهنم غریبی به سر می‌برم.

 

[-Eva]

می‌خواستم بمیرم. نه. این کاملاً درست نیست.
نمی‌خواستم بمیرم، فقط نمی‌خواستم زنده باشم.

 

[-Eva]

کلمات در برابر این رنج سطحی به‌نظر می‌رسیدند.

 

[-Eva]

«آندره‌آ، من می‌ترسم.»
«مشکلی نیست. درست می‌شود. درست می‌شود.»
«چه اتفاقی دارد برایم می‌افتد؟»
«نمی‌دانم. اما درست می‌شود.»

 

[-Eva]

چرا درک افسردگی دشوار است؟
نامرئی است
اصلاً «یک‌ذره هم با احساس اندوه» همراه نیست.

 

[-Eva]

ذهن بی‌نهایت است و رنج‌های آن -وقتی اتفاق می‌افتند- می‌تواند به همان انداره بی‌نهایت باشد.

 

[-Eva]

شما می‌توانید افسرده و شاد باشید، درست همان‌طور که می‌توانید یک الکی هشیار باشید.

 

[-Eva]

همیشه دلیل روشنی ندارد.
می‌تواند آدم‌ها را مبتلا کند -میلیونرها، آدم‌هایی که موهای زیبایی دارند، آدم‌هایی که ازدواج موفقی دارند، آدم‌هایی که تازه ترفیع گرفته‌اند، آدم‌هایی که رقص پا و تردستی با ورق و ناشیانه گیتار زدن بلدند، کسانی که منفذهای پوستشان معلوم نیست، آدم‌هایی که از جمله‌هایی که در سایت‌های اجتماعی به‌روز می‌کنند شادمانی ساطع می‌شود- آدم‌هایی که از بیرون به‌نظر نمی‌آید هیچ دلیلی برای درماندگی داشته باشند. افسردگی حتی برای مبتلایان به آن هم اسرارآمیز است.

 

[-Eva]

این درد بود. من خوب بودم و حالا، ناگهان، نبودم. من خوب نبودم. بنابراین، بیمار بودم.

 

[-Eva]

حالا گوش کنید. اگر هرگز باور داشته‌اید یک افسرده می‌خواهد شاد باشد، در اشتباه هستید. آن‌ها اصلاً به تجمل شادمانی اهمیت نمی‌دهند. فقط می‌خواهند فقدان درد را حس کنند.