مطالب جالب مطالب جالب | قطعه‌های کتاب

[اِنزوا؛]

«یک احساساتی هست، یک چیزهایی هست که نمی‌شود به دیگری فهماند، نمی‌شود گفت، آدم را مسخره می‌کنند، هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت میکند. زبان آدمیزاد مثل خود او ناقص و ناتوان است.»
زنده به گور/صادق هدایت.

 

[اِنزوا؛]

«فکر می کنم بدبختی آدمی این نیست که تجربه ی هیچ‌کس به درد کس دیگری نمی‌خورد. بدبختی اش این است که تجربه های خودش هم دفعه‌ی بعد به شکلی دیگر ظاهر می‌شود که نمی‌تواند آنها را بشناسد.»
آنها که به خانه من آمدند/شمس لنگرودی.

 

[اِنزوا؛]

«تنها فایده تاریخ اینست که از مطالعه‌اش انسان از ترقی و آینده بشر هم نا امید می‌شود‌.»
توپ مرواری/صادق هدایت.

 

[اِنزوا؛]

«یک انتظار خیلی خیلی طولانی رنگ همه چیز را عوض می‌کند.»
وسعت معنای انتظار/نادر ابراهیمی

 

[اِنزوا؛]

«عزیز من! زندگی، بدون روزهای بد نمی‌شود؛ بدون روزهای اشک و درد و خشم و غم. امّا، روزهای بد، همچون برگهای پاییزی، باور کن که شتابان فرو می‌ریزند، و در زیر پاهای تو، اگر بخواهی، استخوان می‌شکنند، و درختْ استوار و مقاوم برجای می‌ماند. عزیز من! برگهای پاییزی، بی‌شک، در تداوم بخشیدن به مفهوم درخت و مفهوم‌بخشیدن به تداوم درخت، سهمی از یاد نرفتنی دارند.»
چهل نامه کوتاه به همسرم/نادر ابراهیمی

 

[اِنزوا؛]

«اندوه که از حد بگذرد جایش را می‌دهد به یک بی‌اعتنایی مزمن. دیگر مهم نیست بودن یا نبودن، دوست داشتن یا نداشتن. آن‌چه اهمیت دارد یک کشتار رخوتناک حسی است که دیگر تو را به واکنش نمی‌کشاند و در آن لحظه در سکوت فقط نگاه می‌کنی و نگاه می‌کنی.»
صادق هدایت.

 

[اِنزوا؛]

«دلم می‌خواهد بروم جایی که واقعا خودم باشم‌ آنجا که با من جور دربیاید... ولی هیچ‌ جا جای من نیست؛ من زیادی‌ام!»
تهوع/سارتر

 

[اِنزوا؛]

«احساس بیهودگی می‌کردم و اگر بخواهم رک حرف بزنم حالم از همه‌چیز به هم می‌خورد. نه من قرار بود به جایی برسم و نه کل دنیا. همه‌ی ما فقط ول می‌گشتیم و منتظر مرگ بودیم.»
عامه‌پسند/چارلز بوکوفسکی

 

[اِنزوا؛]

«شب کم‌نظیری بود. از آن شب‌ها که فقط در شور شباب ممکن است. آسمان به‌قدری پرستاره و روشن بود که وقتی به آن نگاه می‌کردی بی‌اختیار می‌پرسیدی آیا ممکن است چنین آسمانی این همه آدم‌های بدخلق و بوالهوس زیر چادر خود داشته باشد؟»
شب‌های روشن/فئودور داستایوفسکی

 

[اِنزوا؛]

«در این روزگار که ما بیش از هر چیز به امید و ایمان احتیاج داریم، مگذار ناامیدی، روزنی به اندازه‌ی سر سوزنی در قلبت پیدا کند و از آنجا هجوم بیاورد. امید را برای روزهای بد، ساخته اند؛ چراغ را برای تاریکی. انسان اگر با مشقت و درد و مصیبت روبرو نمی‌شد، نه به چیزی ایمان می‌آورد، نه به آینده‌ای دل می‌بست، و نه از امید، سلاحی می‌ساخت به پایداری کوه.»
آتش بدون دود/نادر ابراهیمی