در حال تایپ رمان محابا (جدال) | تاوان کاربر انجمن یک رمان

Tavan · 16/7/24

کد رمان:5678
ناظر رمان:

Abra_.

خلاصه: دنیا همیشه به خواست ما نمی‌چرخد؛ اتفاقات آن‌طور که شاهدش هستیم اتفاق نمی‌افتند؛ اکثر حقایق برملا نمی‌شوند و حتی رازهایی که گمان می‌کنیم فاش شدنشان به نفعمان است در اصل به ضررمان منتهی می‌شود؛ حقیقت، زمان و مکان نمی‌شناسد.

Ghasedak. · 22/7/24

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و...

Tavan · 23/7/24

خیره به صفحه‌ی گوشی بودم که برای بار سوم زنگ می‌خورد. پوف کلافه‌ای کشیدم و خودم رو روی صندلی ولو کردم. دستی به صورتم کشیدم. با قطع شدن تماس، صدای تقه‌ی در و پشت سرش صدای غزل من رو به خودم آورد.
- جناب سروان، می‌تونم بیام داخل؟
- بفرمائید.
اومد داخل و یه پرونده رو نشونم داد و لب زد.
- اطلاعاتی که از آخرین جسد پیدا شده به دست اومده توی این پرونده است؛ از اون جایی که سروان رفیعی الان مرخصی هستن این اطلاعات رو واسه شما آوردم.
- باشه ممنون؛ بذارش روی میز.
سرش رو به نشونه تایید تکون داد و پرونده رو گذاشت روی میز و رفت. فعلا واسه امروز بس بود؛ گنجایش این همه رو دیگه نداشتم؛ همه‌اش قتل همه‌اش جسد؛ این همه بدو بدو اما هنوز هیچی دستگیرمون نشده. از جام بلند شدم و اتاق رو به مقصد هوای آزاد بیرون ترک...

Tavan · 25/7/24

بعد از گفتن این حرف، از شدت خستگی به صندلی تکیه دادم و چشمامو بستم. حدود ده دقیقه‌ای توی راه بودیم تا به خونه رسیدیم. از ماشین پیاده شدم و زنگ خونه رو زدم که سایه جواب داد و در رو باز کرد. برگشتم سمت سهند که هنوز از ماشین پیاده نشده بود.
سمر: تو نمیای؟
- نه یکم کار دارم؛ میرم به اونا برسم.
- باشه.
ازش خداحافظی کردم و راه اتاقم رو در پیش گرفتم. سایه توی هال نشسته بود و داشت قهوه می‌خورد، منو که دید قهوه رو نصفه نیمه گذاشت رو میز عسلی و دنبالم عین کش تنبون راه افتاد. یه نگاه پوکر بهش انداختم و وارد اتاقم شدم و اونم پشت سرم اومد داخل و روی تخت نشست. سایه بیست و یک سال داشت و چهار سال از من کوچیک‌تر بود. به حضورش اهمیتی ندادم و مشغول تعویض لباسام شدم.
سایه: جون چه هیکلی داری سمر؛ موی خرمایی،...

Tavan · 26/7/24

تو یه لحظه تموم خاطراتم با تپش از ذهنم رد شد؛ دعواهامون، دوستیمون، آشناییمون،... ؛ ناخودآگاه اشکام سرازیر شدن. حامی منو برد داخل ماشین و روی صندلی نشوند. یه بطری آب معدنی بهم داد و مجبورم کرد بخورم اما بیشتر از یه جرعه نتونستم. دستامو به صندلی تکیه دادم و با صورت خیس از اشک به حامی زل زدم که اونم با یه حالت ترحم آمیز بهم زل زده بود. لب زدم:
- اون واسم مثل خواهر بود.
- نمی‌فهمم آخه این چه طور ممکنه؟ چه طور قاتل می‌تونه این‌قدر سریع عمل کنه؟
با فکری که به سرم زد فورا از جام بلند شدم. حامی با تعجب پرسید:
- چی شد سمر؟
- میرم بیمارستان؛ شاید اون‌جا چیزی دستگیرم شد.
- مطمئنی که الان وقتشه؟
- حامی من بیشتر از این نمی‌تونم صبر کنم؛ باید اون قاتل روانی رو پیدا کنم؛ باید بفهمم که این قتلا...
به...

Tavan · 27/7/24

رو به حامی پرسیدم:
- مگه می‌شناسیش؟
- اره این پایاست!
وقتی دید من هنوز دادم همون‌طوری گیج بهش نگاه می‌کنم، خودش فهمید و ادامه داد:
- بابا پایا ملک‌زاده؛ پسر دادستان هاکان.
به فیلم که استپ خورده بود دقت کردم. حامی فیلم رو پلی کرد. چند ثانیه که گذشت یه دختر دیگه به طرف پایا اومد. از ادامه‌ی فیلم چیزی دستگیرمون نشد. با حامی در حال بحث بودیم که آرشام صدامون زد:
- یه لحظه.
منتظر ادامه‌ی حرفش شدیم.
آرشام: حالا یادم اومد؛ این دو نفر رو من خودم در حال رفتن به اتاق تپش خانم دیدم.
من و حامی با تعجب تمام و چشمای گرد شده بهش نگاه کردیم و هم زمان پرسیدیم:
- مطمئنی؟
- آره؛ اون لحظه تو بیمارستان یه کاری داشتم که باید انجامش می‌دادم که از قضا این دو نفر رو دیدم.
رو به حامی لب زدم.
- یعنی پایا تو قتل تپش...

Tavan · 27/7/24

کف دستامو به میز تکیه دادم و صاف تو چشماش زل زدم و گفتم:
- عه این جوریاست؟
با خنده جواب داد:
- آره دیگه.
این دیگه چه جور آدم مریضیه؟ دیگه داره میره رو اعصابم؛ اگه همین طوری پیش بره احتمال میره نتونم خودم رو کنترل کنم و یه بلایی سرش بیارم. سعی کردم همچنان خونسردیمو حفظ کنم. گفتم:
- پس یه سوال خیلی ساده ازت می‌پرسم؛ امروز تو اون بیمارستان چی کار می‌کردی؟
- کار شخصی؟
- که کار شخصی ها؟ مثل اینکه جنابعالی متوجه وخامت اوضاع نیستی؛ دوباره ازت می‌پرسم، تو امروز تو اون بیمارستان چی کار می‌کردی؟
در یه آن نگاه شیطونش تغییر کرد و دوباره جدی شد.
- رفته بودیم ملاقات یکی از دوستامون.
- رفته بودین؟
- بله؛ چیز عجیبی هست؟
- نه، منظورت همون دختریه که همراه‌ت بود؟
- آره.
- می‌تونی اونو هم معرفی کنی؟
- حتما...

Tavan · 28/7/24

وقتی روی صندلی نشست، بلافاصله شروع کردم.
- خب زیاد لفتش نمیدم، امروز یه قتل صورت گرفته و تو ساعتی که مقتول ناپدید شده، شما اون جا بودین.
گنگ به من خیره شده بود. ادامه دادم:
- و گفته شده شما وارد اتاق مقتول شدین؛ چرا؟
- مقتول کی بوده؟
- تپش مروان.
- نمی‌شناسمش.
- بیا فکر کنیم همین طور باشه؛ پس یه سوال دیگه می‌پرسم، امروز تو اون بیمارستان چی کار می‌کردی؟
دستی به شالش کشید و سعی کرد موهای بلوندشو که انگار جلوشو فر کرده بود درست کنه. توجه‌م به سمت چشماش جلب شد که همرنگ چشمای خودم آبی بود، قدش و هیکلش هم همین طور، قدش حدود ۱۵۰. صورت گرد و چشمای کشیده و بینی کوچیک. جواب داد.
- رفته بودم ملاقات یکی از دوستام.
- کی؟
- سورا راد.
- عجیبه چون‌...
با صدای زنگ تلفن دست از صحبتم کشیدم و به صفحه‌ش خیره...

Tavan · 31/7/24

با شنیدن این حرف، انگار زانوهام دیگه تحمل وزنمو نداشت. گفتم:
- پس قاتل خودشه.
- نمی‌دونم ولی می‌تونیم مطمئن بشیم.
- چه طوری حامی؟
این قتل تازه اتفاق افتاده؛ شاید حدود دو یا سه ساعت پیش؛ پس با زمانی که پایا دیرتر به کلانتری اومد همخونی داره، پس اگه پایا تو این دو یا سه ساعت این جا یا نزدیک این جا بوده باشه، به احتمال خیلی زیاد قاتل اونه.
آماده شدیم و بعد از بررسی کامل محل حادثه اکیپ جسد رو به پزشکی قانونی منتقل کرد و ما هم به طرف خیابونا و مغازه‌های اون اطراف رفتیم تا فیلمای این چند ساعت رو گیر بیاریم.
***
بعد از چند ساعت زحمت، تونستیم یه سری از فیلما رو به دست بیاریم. دیگه هوا تاریک شده بود که حامی گفت:
- خب سمر دیگه بسه؛ دیدنشون باشه واسه فردا.
- حامی من چه جوری تا فردا دووم بیارم؟
-...

Tavan · 31/7/24

***
به خونه که رسیدم، سایه رو ندیدم احتمالا باز خونه یکی از دوستاش بود. روی مبل نشستم. به اتفاقات امروز فکر کردم. قتل تپش، پایا، نازلی، سارا؛ مدارکی که پیدا شد. با فکر سارا تصمیم گرفتم. عزمم رو جمع کردم. با خودم گفتم:
- باید بهش بگم.
با این فکر وارد اتاقم شدم و لباسام رو عوض کردم و دوباره سوار ماشین شدم. تصمیم گرفته بودم خودمم کنارش باشم تا بتونم آرومش کنم. چون شب بود و جاده‌ها خلوت، خیلی زود به خونه‌ی سارا رسیدم. زنگ خونه رو زدم که سارا در رو باز کرد. وقتی منو دید لبخندی زد و به داخل راهنماییم کرد.
سارا: چه خبر سمر؟ این طرفا؟ تپش هنوز نیومده فکر می‌کردم با هم باشین، چون امروز قرار بود مرخص بشه.
پوزخندی زدم که از چشمش دور نموند. با تعجب پرسید:
- اتفاقی افتاده؟
- سارا می‌خوام یه چیزی بهت...

در حال تایپ رمان محابا (جدال) | تاوان کاربر انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

Tavan

امضا : Tavan

Ghasedak.

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

Tavan

امضا : Tavan

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 14)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 1, کاربر: 0, مهمان: 1)