کامل شده مجموعه اشعار از میعادگاه دل | زهرا صالحی(تابان) نویسنده افتخاری انجمن یک رمان

[Taban_Art]

***
منو بردار از اینجا وُ
ببر یه جای خیلی دور
یه جایی که به حکمِ عشق
به تنهایی نشم مجبور​

 

[Taban_Art]

***
فریاد اَمان نمی‌دهد، بی‌صدا می‌کشمش
مخاطبم جز تو نیستی و پنهان می‌کنمش​

 

[Taban_Art]

***
پاییز اومده دوباره تو کجایی نیستی انگار
آره جدامون کرده امسال از نامردی روزگار

زیر بارون قدم بزن یه لحظه چشماتو ببند
تو رویاهات ببین منو دوباره بغض هاتو بخند

منم چشامو میبندم خندت دنیامو بهتر کرد
بازم با تویی که نیستی، باید این جاده رو متر کرد

آغوشت شده پناه من، خوشم هنوز با خیالت
قلبم اروم نمیشه شاید، تو هم خرابه حالت؟​

 

[Taban_Art]

***
هردومون مسافرِ
یه مسیر مُبهمم
نمی‌دونیم چی میشه
یه عذابِ خوش، همین

نمی‌شه ادامه داد
بهتره بشیم جدا
بهتره همدیگه رو
بسپاریم دستِ خدا ​

 

[Taban_Art]

***

نمی‌شه ادامه داد
بذار بیخیال بشیم
مقصد و نمی‌دونیم
ما باید پیاده شیم

کاش که قلبم اینجوری
به تو مبتلا نبود
ما به هم نمی‌رسیم
باشه خب صلاح نبود
***​

 

[Taban_Art]

***
عاشقی به ما حرومه
آخه ما رو چه به عشق
پشتِ پا زدیم به دنیا
به امیدِ بهشت

نمی‌شه ادامه داد
چون پاهامون یخ زده
بیا بیخیال بشیم
این مسیر بی‌مقصده​

 

[Taban_Art]

***
زیبایی
بیا می‌سازیم با هم ما چه دنیایی
توی بیداری برام تو مثل رویایی
چه رویایی...
ما توی رویاییم...​

 

[Taban_Art]

***
بذار یه بار هم، توی چشمات من نگاه کنم
غرق شم باز تو نگات، اسمتو صدا کنم
واقعاً از نبودنت، تنهایی دِق می‌کنم
من توی هر روزم و هر شب، به تو فکر می‌کنم​

 

[Taban_Art]

***
از چرخِ فلک، درد، برایت ابدی نیست
روزی نگران، روز دگر، وقت بدی نیست
با تاولِ خود ساز به هر پایِ پیاده
از اسب مرادت، سرِ سوزن مددی نیست​

 

[Taban_Art]

***
تا اینکه فهمید عاشقش منم
یه جوری رفت که نمیشه باورم
آخه من دردامو به کی بگم؟
خدا منم یه آدمم...
اونی که توی عشق باخت داد منم
تموم زندگیشو سوخت، داد منم
جای زخمات موندش رو تنم
خدا منم یه آدمم... ​