شاعرغیرپارسی اشعار جین هیرشفیلد

[ماهی قرمز؛]

آنچه ما را به هم پیوند می‌دهد نام های بسیار دارد:
نیروهای پر قدرت، نیروهای بی‌قدرت.
نگاه کن تا ببینی‌:
لایه‌ای که بسته می‌شود بر یک فنجان نیمه خالی
میخ‌هایی که به هر بند وارد شده‌اند زنگار بسته‌‌اند
بندهایی که با سنگینی خود یکی شده‌اند
و از این‌روست که اشیا چنین محکم و استوار
در هر کجا که نشانده شده‌اند نشانده می‌مانند
و جاذبه بنا به گفته دانشمندان، چندان جاذبه‌ای ندارد‌.
و ببین تن چطور
باز از میان زخم،
چه پر شور و حرات،چه پر قدرت التیام می‌یابد
چرا که دیگر آن سطح ساده ناآزموده نیست
و این در میان اسبان نامی دارد
نامی دارد تنی که تاریکتر، سرافرازتر باز می‌گردد: تن سربلند
تنی که می‌نازد به زخمهایش
و به تن می‌کند آنها را
انگار مدالهای میدان نبرد باشند
نشانهای کوچک پیروزی سنجاق...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ماهی قرمز؛]

می‌خواهم تاریکی تو را در دستانم جمع کنم
دستان من جام، تاریکی تو آب
و بنوشم.
می‌خواهم لبهایت را لمس کنم
درست مثل پروانه‌ای که اواخر نوامبر
به سمت پنجره اتاق‌خواب آمد
و بالهایش را به شیشه سرد آن کوباند و کوباند
درست مثل اسب
که سر بلندش را خم می‌کند تا آب و می‌نوشد
لحظه‌ای درنگ می‌کند
سر بلند می‌کند و باز می‌نوشد
با آب همه چیز را به درون می‌کشد
همه چیز را.​