- تاریخ ثبت‌نام
- 28/8/18
- ارسالی‌ها
- 10,101
- پسندها
- 42,094
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 43
سطح
41
- نویسنده موضوع
- مدیر
- #1
اگر ما عقل و اندیشهٔ انسانی را در تشخیص خوب و بد ناتوان بدانیم و بر یافته‌های عقل خود اعتماد نکنیم، نه‌تنها خوب و بد را بی‌مفهوم و بی‌اساس کرده‌ایم، بلکه راه دست‌یابی به هدایت دین را نیز بر خود بسته‌ایم. اگر عقل آدمی قدرت تشخیص درست و نادرست را ندارد، پس چگونه می‌تواند درستی دعوت انبیا و راه خداوند را درک کند؟ و اگر اعتبار اندیشهٔ او در حدی است که می‌تواند از میان راه‌های گوناگون زندگی، راه دین و خدا را بشناسد و انتخاب کند و با اعتماد کامل بر انتخاب خود، هر گونه تردید و تشکیک را ناروا بشمارد، چرا نباید به سایر قضاوت‌ها و انتخاب‌های این قوهٔ تشخیص اعتماد داشته باشد؟
برخی این‌گونه استدلال می‌کنند که عقل آدمی، خود، خطاپذیر بودنش را درک می‌کند ولی دین را حقیقتی مصون از خطا...
برخی این‌گونه استدلال می‌کنند که عقل آدمی، خود، خطاپذیر بودنش را درک می‌کند ولی دین را حقیقتی مصون از خطا...
