مباحث متفرقه داستان نویسی با کلمات نفر قبل

[~HADIS~]

من بچه‌ی جنگم؛ بچه روز‌های سختی و مرگ. روزی که به دنیا اومدم جنگ بود؛ خون و خون‌ریزی بود؛ اما مردم دلشون روشن بود. امین داشتن.
امید به صلح امید به روزای قشنگ.
***
عشق_خانواده_دوست_محبت

 

[M.Fakher]

محبت خانواده من رو به فردی تبدیل کرد که تنها مستحق عشق بود، مستحق دوست داشته شدن و دوست داشتن اما تنها مستحق! فاصله ی مستحق چیزی بودن با رسیدن به اون دنیا تا دنیا فرق داره و من به خوبی متوجه این فرق و این فاصله شدم

آبی، کفش، دیوار، سنگ

 

[•[TINA]•]

توی کوچه خلوت قدم میزدم میترسیدم برم خونه نگام به زمین بود و با کفشای آبیم سنگ ها را شوت می‌کردم حوصلم سر رفته بود و جایی رو هم نداشتم به دیوار تکیه دادم و به در بی رنگ روبروم خیره شدم خسته شده بودم نگاهی به آسمون مردم صاف و ساده اینقدر آبیش جذاب بود که آدم دلش نمی اومد دل بکنه کاش خانواده منم اینطوری بودن:(

قدم-هنسفری-تنهایی-سفر

 

[Reyhaneeh]

در حالی که هندزفری سیاه رنگی در گوشم گذاشته بودم، در کوچه باغی های تنگ و سرسبز قدم می زدم. تنهایی سبب شده بود که هرچند همانند گذشته نمی توانستم از سفر لذت ببرم اما به اینجا بیایم. شاید این مقدمه ای شد برای سفرهای آینده ام. سفرهایی که شاید بتوانم از طریق آن ها گذشته ام را به فراموشی بسپارم.
***
گذشته-لذت-کوچه-دوست

 

[مهدیه احمدی]

وقتی از آغوش دوستت برای همیشه دل میکنی و می‌روی تنها یادآوری خاطراتت می‌شود گذر از کوچه خاطره‌ها و لذت بردن از خاطرات گذشته و در آخر کشیدن آهی عمیق از عمق احساسات شکسته‌ات

در حالی که هندزفری سیاه رنگی در گوشم گذاشته بودم، در کوچه باغی های تنگ و سرسبز قدم می زدم. تنهایی سبب شده بود که هرچند همانند گذشته نمی توانستم از سفر لذت ببرم اما به اینجا بیایم. شاید این مقدمه ای شد برای سفرهای آینده ام. سفرهایی که شاید بتوانم از طریق آن ها گذشته ام را به فراموشی بسپارم.
***
گذشته-لذت-کوچه-دوست

سایه، اشتباه، نگاه، حسرت، اشک

 

[M.Fakher]

با نگاهی که اشک مانع واضح دیدن آن بود و با حسرت به آن دو که در کنار هم قدم میزدند و با عشق به هم نگاه می کردند آن ها را همراهی میکردم... بله این حقم است! این تاوان اشتباهاتم است که بر زندگی‌ام سایه انداخت و موجب دوری او از من شد، پس برای مجازات کردن خودم نگاه میکنم و دور شدن اون ها رو از گوشه ای، در پارکی که برای من یادآور خاطرات مشترکمان است تماشا میکنم.

دشت، تنهایی، افکار، موج، احساس

 

[Moon._.star]

با نگاهی که اشک مانع واضح دیدن آن بود و با حسرت به آن دو که در کنار هم قدم میزدند و با عشق به هم نگاه می کردند آن ها را همراهی میکردم... بله این حقم است! این تاوان اشتباهاتم است که بر زندگی‌ام سایه انداخت و موجب دوری او از من شد، پس برای مجازات کردن خودم نگاه میکنم و دور شدن اون ها رو از گوشه ای، در پارکی که برای من یادآور خاطرات مشترکمان است تماشا میکنم.

دشت، تنهایی، افکار، موج، احساس

قدم‌هایم را آرام تر برداشتم تا احساس تنهایی بیشتر مرا در برگیرد، دلم می خواست افکار از هم گسیخته‌ام را در دشت بی‌خیالی رها کنم اما...
موج‌های نا آرام دریا به قصد در آغوش گرفتن ساحل به پیش می آمد اما تلاش او مانند فراری دادن افکارم بیهوده بود و چ سخت است...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[مهدیه احمدی]

با رفتنش تمام رویای با هم بودنمان را نابود کرد.
اشکِ روی گونه‌ام مرگ عشقم را به من یادآور شد.
هر چه التماس کردم برنگشت او برای رفتن دلیل نداشت اما رفت. من برای نرفتنش التماس کردم اما او مقاومت کردد برابر اشک‌های روانمـو مرا به فراموشی سپرد
زهر، نابودی، جانم، امید، قصر

 

[mehrabi83]

درمیانِ قصرِ رویاهایم همچون زهر آرام‌آرام آرزوهایم را به نابودی می‌کشاند. تن و جانم بی‌دفاع در مقابلش درها را گشوده و مغزم مسخ شده‌ی او فرمان می‌دهد. قلبم به امیدِ او می‌تپد و او، ویران میکند و می‌رود.

پستی، بلندی، آرزو، مسیر

 

[Reyhaneeh]

مسیری که برای رسیدن به آرزوهایم درپیش داشتم، پستی و بلندی‌های بسیاری داشت.
باید خود را برای آینده‌ای دشوار آماده می‌ساختم؛ آینده‌ای که آرزویم بود، آینده‌ای که مسیر پیش رویم آن را می‌ساخت...

ساختن، باید، سرگرمی، بی‌تفاوت