شعرکده غمکده

.ARMIN · 21/4/20

گر نه تهی باشدی بیشترین جوی‌ها		خواجه چرا می‌دود تشنه در این کوی‌ها
خم که در او باده نیست هست خم از باد پر		خم پر از باد کی سرخ کند روی‌ها
هست تهی خارها نیست در او بوی گل		کور بجوید ز خار لطف گل و بوی‌ها
با طلب آتشین روی چو آتش ببین		بر پی دودش برو زود در این سوی‌ها
در حجب مشک موی روی ببین اه چه روی		آنک خدایش بشست دور ز روشوی‌ها
بر رخ او پرده نیست جز که سر زلف او		گاه چو چوگان شود گاه شود گوی‌ها
از غلط عاشقان از تبش روی او		صورت او...

.ARMIN · 21/4/20

باز بنفشه رسید جانب سوسن دوتا		باز گل لعل پوش می‌بدراند قبا
بازرسیدند شاد زان سوی عالم چو باد		م**س.ت و خرامان و خوش سبزقبایان ما
سرو علمدار رفت سوخت خزان را به تفت		وز سر که رخ نمود لاله شیرین لقا
سنبله با یاسمین گفت سلام علیک		گفت علیک السلام در چمن آی ای فتا
یافته معروفیی هر طرفی صوفیی		دست زنان چون چنار رقص کنان چون صبا
غنچه چو مستوریان کرده رخ خود نهان		باد کشد چادرش کای سره رو برگشا
یار در این کوی ما آب در این جوی ما		زینت نیلوفری...

.ARMIN · 21/4/20

اسیر شیشه کن آن جنیان دانا را		بریز خون دل آن خونیان صهبا را
ربوده‌اند کلاه هزار خسرو را		قبای لعل ببخشیده چهره ما را
به گاه جلوه چو طاووس عقل‌ها برده		گشاده چون دل عشاق پر رعنا را
ز عکسشان فلک سبز رنگ لعل شود		قیاس کن که چگونه کنند دل‌ها را
درآورند به رقص و طرب به یک جرعه		هزار پیر ضعیف بمانده برجا را
چه جای پیر که آب حیات خلاقند		که جان دهند به یک غمزه جمله اشیاء را
شکرفروش چنین چست هیچ کس دیده‌ست		سخن شناس کند طوطی شکرخا را

...

.ARMIN · 21/4/20

اگر تو عاشق عشقی و عشق را جویا		بگیر خنجر تیز و ببر گلوی حیا
بدتنک سد عظیم است در روش ناموس		حدیث بی‌غرض است این قبول کن به صفا
هزار گونه جنون از چه کرد آن مجنون		هزار شید برآورد آن گزین شیدا
گهی قباش درید و گهی به کوه دوید		گهی ز زهر چشید و گهی گزید فنا
چو عنکبوت چنان صیدهای زفت گرفت		ببین چه صید کند دام ربی الاعلی
چو عشق چهره لیلی بدان همه ارزید		چگونه باشد اسری به عبده لیلا
ندیده‌ای تو دواوین ویسه و رامین		نخوانده‌ای تو حکایات وامق و...

.ARMIN · 21/4/20

درخت اگر متحرک بدی ز جای به جا		نه رنج اره کشیدی نه زخم‌های جفا
نه آفتاب و نه مهتاب نور بخشیدی		اگر مقیم بدندی چو صخره صما
فرات و دجله و جیحون چه تلخ بودندی		اگر مقیم بدندی به جای چون دریا
هوا چو حاقن گردد به چاه زهر شود		ببین ببین چه زیان کرد از درنگ هوا
چو آب بحر سفر کرد بر هوا در ابر		خلاص یافت ز تلخی و گشت چون حلوا
ز جنبش لهب و شعله چون بماند آتش		نهاد روی به خاکستری و مرگ و فنا
نگر به یوسف کنعان که از کنار پدر		سفر فتادش تا مصر و...

.ARMIN · 21/4/20

من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا		من از کجا غم باران و ناودان ز کجا
چرا به عالم اصلی خویش وانروم		دل از کجا و تماشای خاکدان ز کجا
چو خر ندارم و خربنده نیستم ای جان		من از کجا غم پالان و کودبان ز کجا
هزارساله گذشتی ز عقل و وهم و گمان		تو از کجا و فشارات بدگمان ز کجا
تو مرغ چارپری تا بر آسمان پری		تو از کجا و ره بام و نردبان ز کجا
کسی تو را و تو کس را به بز نمی‌گیری		تو از کجا و هیاهای هر شبان ز کجا
هزار نعره ز بالای آسمان آمد		تو تن...

.ARMIN · 21/4/20

روم به حجره خیاط عاشقان فردا		من درازقبا با هزار گز سودا
ببردت ز یزید و بدوزدت بر زید		بدین یکی کندت جفت و زان دگر عذرا
بدان یکیت بدوزد که دل نهی همه عمر		زهی بریشم و بخیه زهی ید بیضا
چو دل تمام نهادی ز هجر بشکافد		به زخم نادره مقراض اهبطوا منها
ز جمع کردن و تفریق او شدم حیران		به ثبت و محو چو تلوین خاطر شیدا
دل‌ست تخته پرخاک او مهندس دل		زهی رسوم و رقوم و حقایق و اسما
تو را چو در دگری ضرب کرد همچو عدد		ز ضرب خود چه نتیجه همی‌کند...

.ARMIN · 21/4/20

چه نیکبخت کسی که خدای خواند تو را		درآ درآ به سعادت درت گشاد خدا
که برگشاید درها مفتح الابواب		که نزل و منزل بخشید نحن نزلنا
که دانه را بشکافد ندا کند به درخت		که سر برآر به بالا و می فشان خرما
که دردمید در آن نی که بود زیر زمین		که گشت مادر شیرین و خسرو حلوا
کی کرد در کف کان خاک را زر و نقره		کی کرد در صدفی آب را جواهرها
ز جان و تن برهیدی به جذبه جانان		ز قاب و قوس گذشتی به جذب او ادنی
هم آفتاب شده مطربت که خیز سجود		به سوی قامت سروی ز...

.ARMIN · 21/4/20

ز بهر غیرت آموخت آدم اسما را		ببافت جامع کل پرده‌های اجزا را
برای غیر بود غیرت و چو غیر نبود		چرا نمود دو تا آن یگانه یکتا را
دهان پر است جهان خموش را از راز		چه مانع‌ست فصیحان حرف پیما را
به بوسه‌های پیاپی ره دهان بستند		شکرلبان حقایق دهان گویا را
گهی ز بوسه یار و گهی ز جام عقار		مجال نیست سخن را نه رمز و ایما را
به زخم بوسه سخن را چه خوش همی‌شکنند		به فتنه بسته ره فتنه را و غوغا را
چو فتنه م**س.ت شود ناگهان برآشوبند		چه چیز بند کند م**س.ت...

.ARMIN · 21/4/20

چو اندرآید یارم چه خوش بود به خدا		چو گیرد او به کنارم چه خوش بود به خدا
چو شیر پنجه نهد بر شکسته آهوی خویش		که ای عزیز شکارم چه خوش بود به خدا
گریزپای رهش را کشان کشان ببرند		بر آسمان چهارم چه خوش بود به خدا
بدان دو نرگس مستش عظیم مخمورم		چو بشکنند خمارم چه خوش بود به خدا
چو جان زار بلادیده با خدا گوید		که جز تو هیچ ندارم چه خوش بود به خدا
جوابش آید از آن سو که من تو را پس از این		به هیچ کس نگذارم چه خوش بود به خدا
شب وصال بیاید شبم چو روز...

شعرکده غمکده

گزینه‌های بیشتر

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده ** غمکده **

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده غمکده