شعرکده غمکده

.ARMIN · 21/4/20

ز سوز شوق دل من همی‌زند عللا		که بوک دررسدش از جناب وصل صلا
دلست همچو حسین و فراق همچو یزید		شهید گشته دو صد ره به دشت کرب و بلا
شهید گشته به ظاهر حیات گشته به غیب		اسیر در نظر خصم و خسروی به خل
میان جنت و فردوس وصل دوست مقیم		رهیده از تک زندان جوع و رخص و غلا
اگر نه بیخ درختش درون غیب ملیست		چرا شکوفه وصلش شکفته است ملا
خموش باش و ز سوی ضمیر ناطق باش		که نفس ناطق کلی بگویدت افلا

.ARMIN · 21/4/20

سبکتری تو از آن دم که می‌رسد ز صبا		ز دم زدن نشود سیر و مانده کس جانا
ز دم زدن کی شود مانده یا کی سیر شود		تو آن دمی که خدا گفت یحیی الموتی
دهان گور شود باز و لقمه ایش کند		چو بسته گشت دهان تن از دم احیا
دمم فزون ده تا خیک من شود پرباد		که تا شوم ز دم تو سوار بر دریا
مباد روزی کاندر جهان تو درندمی		که یک گیاه نروید ز جمله صحرا
فروکش این دم زیرا تو را دمی دگر است		چو بسکلد ز لب این باد آن بود برجا

.ARMIN · 21/4/20

چو عشق را تو ندانی بپرس از شب‌ها		بپرس از رخ زرد و ز خشکی لب‌ها
چنان که آب حکایت کند ز اختر و ماه		ز عقل و روح حکایت کنند قالب‌ها
هزار گونه ادب جان ز عشق آموزد		که آن ادب نتوان یافتن ز مکتب‌ها
میان صد کس عاشق چنان بدید بود		که بر فلک مه تابان میان کوکب‌ها
خرد نداند و حیران شود ز مذهب عشق		اگر چه واقف باشد ز جمله مذهب‌ها
خضردلی که ز آب حیات عشق چشید		کساد شد بر آن کس زلال مشرب‌ها
به باغ رنجه مشو در درون عاشق بین		دمشق و غوطه و گلزارها و...

.ARMIN · 21/4/20

کجاست ساقی جان تا به هم زند ما را		بروبد از دل ما فکر دی و فردا را
چنو درخت کم افتد پناه مرغان را		چنو امیر بباید سپاه سودا را
روان شود ز ره سینه صد هزار پری		چو بر قنینه بخواند فسون احیا را
کجاست شیر شکاری و حمله‌های خوشش		که پر کنند ز آهوی مشک صحرا را
ز مشرقست و ز خورشید نور عالم را		ز آدمست در و نسل و بچه حوا را
کجاست بحر حقایق کجاست ابر کرم		که چشم‌های روان داده است خارا را
کجاست کان شه ما نیست لیک آن باشد		که چشم بند کند سحرهاش...

.ARMIN · 21/4/20

ز جام ساقی باقی چو خورده‌ای تو دلا		که لحظه لحظه برآری ز عربده عللا
مگر ز زهره شنیدی دلا به وقت صبوح		که بزم خاص نهادم صلای عیش صلا
بلا درست بلایش بنوش و در می‌بار		چه می‌گریزی آخر گریز توست بلا
پیاله بر کف زاهد ز خلق باکش نیست		میان خلق نشستست در خست خ
زهی پیاله که در چشم سر همی‌ناید		ز دست ساقی معنی تو هم بنوش هلا

.ARMIN · 21/4/20

مرا بدید و نپرسید آن نگار چرا		ترش ترش بگذشت از دریچه یار چرا
سبب چه بود چه کردم که بد نمود ز من		که خاطرش بگرفتست این غبار چرا
ز بامداد چرا قصد خون عاشق کرد		چرا کشید چنین تیغ ذوالفقار چرا
چو دیدم آن گل او را که رنگ ریخته بود		دمید از دل مسکین هزار خار چرا
چو لب به خنده گشاید گشاده گردد دل		در آن لبست همیشه گشاد کار چرا
میان ابروی خود چون گره زند از خشم		گره گره شود از غم دل فکار چرا
زهی تعلق جان با گشاد و خنده او		یکی دمش که نبینم شوم...

.ARMIN · 21/4/20

مبارکی که بود در همه عروسی‌ها		در این عروسی ما باد ای خدا تنها
مبارکی شب قدر و ماه روزه و عید		مبارکی ملاقات آدم و حوا
مبارکی ملاقات یوسف و یعقوب		مبارکی تماشای جنه المأوی
مبارکی دگر کان به گفت درناید		نثار شادی اولاد شیخ و مهتر ما
به همدمی و خوشی همچو شیر باد و عسل		به اختلاط و وفا همچو شکر و حلوا
مبارکی تبارک ندیم و ساقی باد		بر آنک گوید آمین بر آنک کرد دعا

.ARMIN · 21/4/20

یار ما دلدار ما عالم اسرار ما		یوسف دیدار ما رونق بازار ما
بر دم امسال ما عاشق آمد پار ما		مفلسانیم و تویی گنج ما دینار ما
کاهلانیم و تویی حج ما پیکار ما		خفتگانیم و تویی دولت بیدار ما
خستگانیم و تویی مرهم بیمار ما		ما خرابیم و تویی از کرم معمار ما
دوش گفتم عشق را ای شه عیار ما		سر مکش منکر مشو برده‌ای دستار ما
پس جوابم داد او کز توست این کار ما		هر چه گویی وادهد چون صدا کهسار ما
گفتمش خود ما کهیم این صدا گفتار ما		زانک که را اختیار...

.ARMIN · 21/4/20

.ARMIN · 21/4/20

...

شعرکده ** غمکده **