شعرکده ** غمکده **

[پاستیل ترش]

اگر تو باز نگردی
امید آمدنت را به گور خواهم برد
و کس نمی‌داند
که در فراق تو دیگر
چگونه خواهم زیست
چگونه خواهم مرد​

 

[پاستیل ترش]

به ​

خداحافظی

تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد​

 

[پاستیل ترش]

عزیزان از غم و درد جدایی
به چشمانم نمانده روشنائی
بدرد غربت و هجرم گرفتار
نه یار و همدمی نه آشنائی
باباطاهر​

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

عجب وفایی دارد این دلتنگی!
تنهاش که میزاری، میری تو جمع وکلی میگی ومیخندی...
بعدکه از همه جدا شدی...
ازکنج تاریکی میاد بیرون می ایسته بغل دستت...
دست گرمشو میزاره در گوشت میگه:
خوبی رفیق؟؟
بازم خودمم وخودت...

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

وقتی که زندگی من
هیچ چیز نبود
هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری
دریافتم
باید، باید، باید
دیوانه وار دوست بدارم
کسی را که مثل هیچ کس نیست... ✓

فروغ فرخزاد☆♡

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

دکتر علی شریعتی: نمی دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است چه زجری می کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است.

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

مرداب اتاقم کدر شده بود
و من زمزمه‌ی خون را
در رگ‌هایم می‌شنیدم.
زندگی‌ام در تاریکی ژرفی می‌‌گذشت.
این تاریکی،
طرح وجودم را روشن می‌کرد...
سهراب سپهری

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

پروانه ای که قصد خود سوزی
نداشت
شمع خود را فوت کرد
و
تولد دوباره اش را
جشن گرفت!

رضا کاظمی

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

برای من که پُرم
از فراق قصه نگو
اگر کتاب تو باشی
کتابخانه منم ...

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

خسته‌ام! سنگ نزن، هی نشکن روح مرا
شده‌ام عاشق یک آینه‌نشناس چرا؟
گفته بودی که تماشاگر باغ دلمی
لک شده دست تو از شاخه‌ی گیلاس چرا؟
از درختان دلم عشق بچین، نوبری است
فرصتی نیست بیا، کشتن احساس چرا؟

مهدی اخوان ثالث