شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

اگر دنیای مادنیای سنگ است

بدان سنگینی سنگ هم قشنگ است

اگر دنیای مادنیای درد است

بدان عاشق شدن از بحر رنج است

اگر عاشق شدن پس یک گناه است

دل عاشق شکستن صد گناه اس

 

[.ARMIN]

ای چراغ دل تاریکم ! از این خانه مرو !
آشنای تو منم، بر در بیگانه مرو !

شمع من باش و بمان! نور ز تو، اشک ز من
جان فشانه تو منم، در بر پروانه مرو !

سوختی جان مرا، آه مکن ! اشک مریز !
از بر عاشق دلداده، غریبانه مرو !

قصه خواهی شد و از یاد جهان خواهی رفت
قهر بیهوده مکن! در دل افسانه مرو !

در کلبه ی من، مهر تویی! ماه تویی !
ای چراغ شب تاریکم، از این خانه مرو !

 

[.ARMIN]

حرفی از آسمان نیست
حرفی از اینکه آغوشت را بغل کنم و اوج بگیرم نیست
این پرنده همان شب رفتن‌ات
بال‌هایش را زیر باران جا گذاشت و خانه‌نشین شد
و زندگی در آنجا چشم‌هایش را بست
که هزار پرنده در پلک‌هایش غرق شدند
حالا سال‌هاست این پرنده غمگین
مثل یک آدم معمولی زندگی می‌کند
هر شب ماه را از خانه‌اش بیرون می‌کند
هر شب برای خودش دلتنگی دم می‌کند
هر شب با یک طعم جدید
نبودنت را به خورد رؤیاهایش می‌دهد
عزیزم...
امشب هم بی‌بال و پر در خیالت اوج می‌گیرم
قرارمان سر ساعت گریه‌های همیشگی‌ام
امشب
با طعم جدیدی از انتظار منتظرت هستم

 

[.ARMIN]

رو به روی پنجره دیوار باشد بهتر است
بین ما این فاصله “بسیار” باشد بهتر است

من به دنبال کس‍ی بودم که “دلسوزی” کند

همدمم این روزها سیگار باشد بهتر است

من نگفتم آنچه حلاج از تو دید و فاش کرد

سر نوشت “رازداری”، دار باشد بهتر است!

خانه ی بیچاره ای که سرنوشتش زلزله است

از همان روز نخست آوار باشد بهتر است

گاه نفرت حاصلش عشق است، این را درک کن

 

[.ARMIN]

اجازه هست خيال کنم تاآخرش مال مني؟

خيال کنم دل منو با رفتنت نمي شکني

اجازه هست خيال کنم بازم مياي مي بينمت

بااون چشماي مهربون دوباره چشمک ميزني

تپش تپش باچشمکت غزل بگم براي تو

 

[.ARMIN]

اي ساقيا مستانه رو آن يار را آواز ده
گر او نمي آيد، بگو، آن دل که بردي باز ده

افتاده ام در کوي تو پيچيده ام بر موي تو
نازيده ام بر روي تو ، آن دل که بردي باز ده

بنگر که مشتاق توام مجنون غمناک توام
گرچه که من خاک توام ، آن دل که بردي باز ده

اي دلبر زيباي من، اي سرو خوش بالاي من
لعل لبت حلواي من، آن دل که بردي باز ده

ما را به غم کردي رها ، شرمي نکردي از خدا
اکنون بيا در کوي ما ، آن دل که بردي باز ده

از عشق تو شاد آمدم از هجر آزاد آمدم
نزد تو بر داد آمدم ،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

عشق با یک مژه برهم زدنی می آید
مثل عطری ست که از پیرَهنی می آید

بی خبر از غم واندوه ،خروشان و رهاست
چون نسیمی که به سوی گوَنی می آید

این دل آشوبگر ِ دلشده ی حادثه باز
گیسو آشفته به هر انجمنی می آید

از دلِ خسته ی هر صخره ی دور افتاده
هر شب آوای خوش ِ کوهکنی می آید

باز هم پنجره از خاطره ها می گوید
باز هم کوچه به دیدار زنی می آید

 

[.ARMIN]

من نرگس مستانه شدم.... هیچ ندیدی
من گیسوی بی شانه شدم.... هیچ ندیدی

آهوی تو با ناز خرامید به صحرا
دنبال تو بی خانه شدم..... هیچ ندیدی

تا زلف گشودی دل ما رفت به تاراج
گیسوی تو را شانه شدم.... هیچ ندیدی

هر بار که جوشید دلم در تب عشقت
چون باده ی میخانه شدم..... هیچ ندیدی

آغوش غزالت به غزل باز شد اما
تا سوی غزلخانه شدم..... هیچ ندیدی

من غرق دو چشمت شده بودم که ببینی
با موج تو دیوانه شدم..... هیچ ندیدی

 

[.ARMIN]

رسیده‌ام به خدایی که اقتباسی نیست
شریعتی که در آن حکم‌ ها قیاسی نیست

خدا کسیست که باید به دیدنش برویم
خدا کسی که از آن سخت می‌ هراسی نیست

فقط به فکر خودت باش، ای دل عاشق
که خودشناسی تو جز خداشناسی نیست

به عیب‌پوشی و بخشایش خدا سوگند
خطا نکردن ما غیر ناسپاسی نیست

دل از سیاست اهل ریا بکن، خود باش
هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست

 

[.ARMIN]

اهل دل
دل مينوازد
دل شڪستن
کارنیست،هركه
باشد بي محبت واقف
اسرارنیست،عاشقي هستم
ڪه منت ميكشم
بر وصل یار
منت دلبرکشیدن
عاشقان را عارنيست