شعرکده -*-*ابیات ناب ناب-*-*

[.ARMIN]

آن مایه ز دنیا که خوری یا پوشی		معذوری اگر در طلبش میکوشی
باقی همه رایگان نیرزد هشدار		تا عمر گرانبها بدان نفروشی

□

 

[.ARMIN]

از آمدن بهار و از رفتن دی		اوراق وجود ما همی گردد طی
می خورد مخور اندوه که فرمود حکیم		غمهای جهان چو زهر و تریاقش می

□

 

[.ARMIN]

از کوزه‌گری کوزه خریدم باری		آن کوزه سخن گفت ز هر اسراری
شاهی بودم که جام زرینم بود		اکنون شده‌ام کوزه هر خماری

□

 

[.ARMIN]

ای آنکه نتیجه‌ی چهار و هفتی		وز هفت و چهار دایم اندر تفتی
می خور که هزار بار بیشت گفتم		باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی

 

[.ARMIN]

ایدل تو به اسرار معما نرسی		در نکته زیرکان دانا نرسی
اینجا به می لعل بهشتی می ساز		کانجا که بهشت است رسی یا نرسی

□

 

[.ARMIN]

ای دوست حقیقت شنواز من سخنی		با باده لعل باش و با سیم تنی
کانکس که جهان کرد فراغت دارد		از سبلت چون تویی و ریش چو منی

□

 

[.ARMIN]

ای کاش که جای آرمیدن بودی		یا این ره دور را رسیدن بودی
کاش از پی صد هزار سال از دل خاک		چون سبزه امید بر دمیدن بودی

□

 

[.ARMIN]

بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی		سرمست بدم که کردم این عیاشی
با من بزبان حال می گفت سبو		من چو تو بدم تو نیز چون من باشی

□

 

[.ARMIN]

بر شاخ امید اگر بری یافتمی		هم رشته خویش را سری یافتمی
تا چند ز تنگنای زندان وجود		ای کاش سوی عدم دری یافتمی

□

 

[.ARMIN]

بر گیر پیاله و سبو ای دلجوی		فارغ بنشین بکشتزار و لب جوی
بس شخص عزیز را که چرخ بدخوی		صد بار پیاله کرد و صد بار سبوی

□