شعرکده -*-*ابیات ناب ناب-*-*

[.ARMIN]

هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری		تا چند کنی بر گل مردم خواری
انگشت فریدون و کف کیخسرو		بر چرخ نهاده ای چه می‌پنداری

□

 

[.ARMIN]

هنگام صبوح ای صنم فرخ پی		برساز ترانه‌ای و پیش‌آور می
کافکند بخاک صد هزاران جم و کی		این آمدن تیرمه و رفتن دی

 

[.ARMIN]

هر ساعتم اندرون بجوشد خون را		واگاهی نیست مردم بیرون را
الا مگر آنکه روی لیلی دیدست		داند که چه درد می‌کشد مجنون را؟

 

[.ARMIN]

عشاق به درگهت اسیرند بیا		بدخویی تو بر تو نگیرند بیا
هرجور و جفا که کرده‌ای معذوری		زان پیش که عذرت نپذیرند بیا

 

[.ARMIN]

ای چشم تو م**س.ت خواب و سرمست ش*ر..اب		صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب
مانند تو آدمی در آباد و خراب		باشد که در آیینه توان دید و در آب

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت		درمانش تحملست و سر پیش انداخت
یا ترک گل لعل همی باید گفت		یا با الم خار همی باید ساخت

 

[.ARMIN]

دل می‌رود و دیده نمی‌شاید دوخت		چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت
پروانه‌ی مستمند را شمع نسوخت		آن سوخت که شمع را چنین می‌افروخت

 

[.ARMIN]

روزی گفتی شبی کنم دلشادت		وز بند غمان خود کنم آزادت
دیدی که از آن روز چه شبها بگذشت		وز گفته‌ی خود هیچ نیامد یادت؟

 

[.ARMIN]

آن یار که عهد دوستاری بشکست		می‌رفت و منش گرفته دامان در دست
می‌گفت دگرباره به خوابم بینی		پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

 

[.ARMIN]

شبها گذرد که دیده نتوانم بست		مردم همه از خواب و من از فکر تو م**س.ت
باشد که به دست خویش خونم ریزی		تا جان بدهم دامن مقصود به دست

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.