همگانی "به صرف یک فنجان شعر"

[قاصدکــ]

«به روی نامه‌هایت قطرهٔ اشک است، غمگینی؟»
تو می‌پرسیدی و با چشم خون انکار می‌کردم

در آن دنیا اگر قدری مجال همنشینی بود
به پای مرگ می‌افتادم و اصرار می‌کردم
|سجاد سامانی|

 

[قاصدکــ]

برق چشمان تو از دور مرا می‌گیرد
من اگر دست به زلفت بزنم میمیرم

بازی ماهی و گربه است نظربازی ما
مثل یک تنگ شبی میشکنم میمیرم

روحِ برخاسته از من، ته این کوچه بایست
بیش از این دور شوی از بدنم میمیرم
|کاظم بهمنی|

 

[قاصدکــ]

خبر داری که
شهری روی لبخند تو شاعر شد؟
چرا اینگونه، کافرگونه، بی‌رحمانه
می‌خندی؟
|فاضل نظری|

 

[قاصدکــ]

از بهر چه تو رفتی، در روزی زمستانی؟
زان دم شدم بیزار از هر چه زمستان است!
|م.س.علیپور|

 

[قاصدکــ]

چند روز است که در روزه‌ی دیدار توام
پر کن این فاصله‌ها را که دم افطار است
|محمد شیخی|

 

[قاصدکــ]

شروع عشق ویرانیست، هر روزش پشیمانیست
ولی دنیا عذابی بهتر از این هم مگر دارد؟
|علی صفری|

 

[قاصدکــ]

یک دفتر پر شعرم، در بطن سخن پنهان
تو در رگ من باشی، در مغز و سرم زندان

یک مصرع پرخواهش، در بستر احساسم
از روی تو دیوانه، از عشق توام حیران
|محمد نهاوندی|

 

[قاصدکــ]

همه عالم که می‌گویند قاتل بر سر صحنه...
ولش کن حرف مردم را، تو اینجا برنمی‌گردی
|محمد نهاوندی|

 

[قاصدکــ]

آنروز که در محشر مردم همه گرد آیند
ما با تو در آن غوغا دزدیده نظر بازیم
|عبید زاکانی|

 

[قاصدکــ]

چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم‌انگیزترین حالت غمگین شدن است
|علیرضا آذر|