اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار کویرِ آب بُرده| *Afsoon*کاربرانجمن یک رمان

[*AFSOON*]

رهسپار
"سپید"

باد در پستوها که می‌پیچد،
رودخانه به جوش می‌آید.
خاک، خورشید را در کمند خود می پیچد و
اقیانوس‌ها بالا می‌آیند.
.
.
.
گرداب روزهایی که در چرخه‌ی حقیقت گیر افتاده‌اند،
ردپایی که از من کنار ساحل به جا مانده را، در خود غرق می‌کنند.
«غریبه‌ی آشنا، محو و محوتر می‌شود»
​

# منم، آن کویری که آب آن را برد

 

[*AFSOON*]

قسم
"نیمایی"

- موی زیبای عروسک اینجاست؟!
- سرخی گونه‌ی پروانه کجاست؟!

لخته خونی که از امروز شقایق مانده،
دامن خاطره را خوب طلایی کرده.
و پریشان شده در موی رها،
چشم رنگی پسربچه‌ی لُر.

چشم من می‌بیند؛ همه درگیر دعا...
گوش من می‌شنود؛ همه در بند صدا...
.
.
.
دستم انگار به سردی زمستان شده و
چشمم انگار به ماتی سکوت.
پشت آینده‌ی روزی که گذشت،
مدتی هست که این پنجره‌ها بیمارند.
​

# منم، آن کویری که آب آن را برد