شاعر‌پارسی اشعار صائب تبریزی

[« «N¡lOo£aR»»]

چه شُد که،

قدر وفا؛

هیچکس نمی داند !؟

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

ما در چه شُماریم،
که خورشید جهان‌تاب

گردن به تماشای تو
از صبح کشیده‌ است...

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

یک دل آسوده نَتوان یافت
در زیر فلک

در بساط آسیا
یک دانهٔ نَشکسته نیست...

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

ما از امیدها همه یکجا گذشته‌ایم
از آخرت بریده ز دنیا گذشته‌ایم

از ما مجو تردد خاطر که عمرهاست
کز آرزوی وسوسه فرما گذشته‌ایم

گشته است در میانه روی عمر ما تمام
ما از پل صراط همین جا گذشته‌ایم

عزم درست کار پر و بال می‌کند
با کشتی شکسته ز دریا گذشته‌ایم

از نقش پای ما سخنی چند چون قلم
مانده است یادگار به هر جا گذشته‌ایم

ما چون حباب منت رهبر نمی‌کشیم
صد بار چشم بسته ز دریا گذشته‌ایم

صائب ز راز سینهٔ بحریم با خبر
چون موج اگر چه تند ز دریا گذشته‌ایم

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

لبِ خاموش

نمودارِ دلِ پُر سخن است...

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

پیش از خزان به خاک فشاندم بهار خویش
مردان به دیگری نگذارند کار خویش

چون شیشهٔ شکسته و تاک بریده‌ام
عاجز به دست گریهٔ بی‌اختیار خویش

از وقت تنگ، چون گل رعنا درین چمن
یک کاسه کرده‌ایم خزان و بهار خویش

انجم به آفتاب شب تیره را رساند
دارم امیدها به دل داغدار خویش

سنگ تمام در کف اطفال هم نماند
آخر جنون ناقص ما کرد کار خویش !

دایم میانهٔ دو بلا سیر می‌کند
هر کس شناخته است یمین و یسار خویش

صائب چه فارغ است ز بی‌برگی خزان
مرغی که در قفس گذراند بهار خویش

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

من نه آنَم که تراوش کند
از من گله ای

می دهد خون جگر
رنگ به بیرون چه کُنم؟

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

چه بود هستی فانی که نثار تو کنم؟
این زر قلب چه باشد که به کار تو کنم؟

جان باقی به من از بوسه کرامت فرمای
تا به شکرانه همان لحظه نثار تو کنم

همه شب هلاه صفت گرد دلم می‌گردد
که ز آغوش خود ای ماه، حصار تو کنم

جون سر زلف، امید من ناکام این است
که شبی روز در آغوش و کنار تو کنم

دام من نیست به آهوی تو لایق، بگذار
تا به دام سر زلف تو شکار تو کنم

آنقدر باش که خالی کنم از گریه دلی
نیست چون گوهر دیگر که نثار تو کنم

کم نشد درد تو صائب به مداوای مسیح
من چه تدبیر دل خسته زار تو کنم؟

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

عشق سازد زِ هوس پاک
دلِ آدم را

دزد چون شَحنه شود
امن کند عالم را...

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

هیچ است هر چه هست
به جُز همت بلند

این مصرع است
از دو جَهان انتخاب ما ...

#صائب
♦️