شاعر‌پارسی اشعار صائب تبریزی

[« «N¡lOo£aR»»]

چه لازم است قفس را
شکسته دل کردن؟

تو را که قُوّتِ پرواز
تا لبِ بام است!

#صائب
♦️​

 

[« «N¡lOo£aR»»]

من گرفتم که قُمار از همه عالم بُردی
دست آخر همه را باخته می باید رفت...
#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

گر جُرم من ز ریگ روان است بیشتر

شکر خدا که رَحمت حق را کرانه نیست...

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

​

غَرض این است که غیری نکند در دل، جای

آن که ما را به دل تنگ نگه می دارد...

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

از خیالَت در دل شب‌ها
اگر غافل شوم

تا قیامت سنگسار
از خواب غفلت کن مَرا...

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

نیست ممکن

رام کردن

چشم جادویِ تو را...

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

از جنون این عالم بیگانه را گم کرده‌ام
آسمان سیرم، زمین خانه را گم کرده‌ام

نه من از خود، نه کسی از حال من دارد خبر
دل مرا و من دل دیوانه را گم کرده‌ام

چون سلیمانم که از کف داده‌ام تاج و نگین
تا ز مستی شیشه و پیمانه را گم کرده‌ام

از من بی‌عاقبت، آغاز هستی را مپرس
کز گرانخوابی سر افسانه را گم کرده‌ام

طفل می‌گرید چون راه خانه را گم می‌کند
چون نگریم من که صاحب خانه را گم کرده‌ام؟

به که در دنبال دل باشم به هر جا می رود
من که صائب کعبه و بتخانه را گم کرده‌ام

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

سیل از ویرانه با رخسار گرد آلود رفت

زود می مالَد فلک روی ستمگر را به خاک...

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

چو ابر، مَنع من از گریه
دور از انصاف است

دلم ز گریه سبکبار می شود،
چه کُنم ؟

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

بی تأمل می کنی
در کار باطل عُمر صرف

چون به کار حَق رسی
امروز را فردا کنی...

#صائب