عاشقانه‌ها عاشقانه‌های نسترن خزایی

[ASaLi_Nh8ay]

به وسعت،جیب های خالییمان،

حاجی فیروز شده ایم!

از بس، بیشمارند سیلی ها،

برای سرخی صورت ها...!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

همقطار خاموش

پرستار چکمه پوش!

برآ...

که نوباوگان بی غور را

هاله ای بُوَد

جزا !​

 

[ASaLi_Nh8ay]

آسمان شهر دلم
ابری تر از ابر بهار
آذرخش،یاد تو
سیل باران شد دلم
صد سد دلتنگی شکست
گل شکفت اما در شط
شورآب زمان پژمرد
شد...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

افیون ای آتش دشت بلا
افیون ای تلخ ترازقهرخدا
افیون ای فاتح تردیدوخطا
افیون ای طالع منحوس خدا
افیون ای ضارب شمشیر قفا
افیون ای جابر جبار خدا​

 

[ASaLi_Nh8ay]

درپهنای دشت شقایقها گمشده ای،
درحصارتردیدها...
ساکنانش شایداز من وتوانسان تر!
دربندوگرفتار...
درپیچ وخم زمان
دلهاشان سالهاست تاول زده
ازنگاههای سردما...
ازمرگ هراسی ندارند،
وجودشان رابارها تکه تکه به خاک سپرده اند
دیریست درحجم نگاهشان سبزی جای ندارد...
بیقرار،آزرده خاطرچون مسافر،
ایستگاه،ایستگاه آخر!
اینجابرزخ ست!بین رفتن وبودن
آه
کاش میدانستیم قلب هاشان جذام نداشت!...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

سی ساله که با سپیده سر میزند...!
رفتگر پیر!...
او که چون تابلویِ مسیریاب،
راهنمایِ مسافران سحری ست
در گرگُ میش زمان
ردِّپاهایِ رهگذران را
باترنُّمِ سازِ چوبی دسته بلندش
در فضا به رقص می آورد...
ریز گردهایِ موزی،یارُ غمخوارش گشته اند
با هر ترنُّمِ سازِ چوبی،
بوسه بر لبان خشکِ رفتگر پیر می نَهند
چون بوسه ی اهریمن!...
صدایِ خِس خِس سینه اش،با ترنُّم ساز چوبی
هارمونی مرگ را می نوازد
لحظه ای می ایستد و
چشمهای چون خورشید تازه از پوستِ شب درآمده ی سرخِ سرخش را
در پشتِ پلکهایِ سنگین از غبار،محو میکند...
دوباره خورشید همه جا را روشن کرده
ترنُّمِ ساز چوبی رفتگر پیر،در ازدحام شهر گم شد!
این هم پاداش پایان خدمتش،
ضمیمه ی پرونده اش
سینه ای پُر چرک و خون...
حاصل این شهر شوم!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

جان بر سر مرز ایران گذاشت آرش

تا گسترده کند پوست شیر به دشت

افسوس شیر در این دشت لخت

همدم کفتار وشان گشته است ...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

من آدمیانی دیده ام بینا امّا کور
زاهدانی دیده ام زاهد اما اهلِ زور
زندگانی دیده ام زنده اما اهل قبور
مردگانی دیده ام مرده اما بی سنگِ گور
شاهدانی دیده ام شاهد اما بی شعور
بیدارانی دیده ام بیدار اما سوت و کور
عاکفانی دیده ام عاکف اما اهل حضور
راههایی دیده ام راه اما بی عبور
بلبلانی دیده ام بلبل اما خموش
دیوانگانی دیده ام دیوانه اما اهل هوش
دیوارهایی دیده ام دیوار اما بی ستون
فرزانگانی دیده ام فرزانه اما اهل جنون
کودکانی دیده ام کودک اما اهل دود
شاعرانی دیده ام شاعر اما اهل سود
عارفانی دیده ام عارف اما بی وجود
لشگریانی دیده ام لشگر اما بی جنود*
غاصبانی دیده ام غاصب اما اهل قنوت
سارقانی دیده ام سارق اما اهل جود
محرمانی دیده ام محرم اما بی حدود
نااُمیدانی دیده ام ناامید اما اهل دعا...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ASaLi_Nh8ay]

فرو می ریزد پیاپی دیواره های زمان

بی هیچ آوایی

کدامین زلزله حنجره ها را به فریاد می کشد

هویت ما این بود ؟!

آتش کجا

خاکستر کجا!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

سالهاست می شناسیمش
با روبانی قرمز
حریم نشکست
امــــــا
درگرداب حریم شکنان
غرق شـــــد !​