شعرکده جویباری از احساسات .

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

چون درد عاشقی به جهان هیچ درد نیست
تا درد عاشقی نچشد مرد مرد نیست

آغاز عشق یک نظرش با حلاوتست
انجام عشق جز غم و جز آه سرد نیست

عشق آتشی ست در دل و آبی ست در دو چشم
با هر که عشق جفت ست زین هر دو فرد نیست

شهدیست با شرنگ و نشاطی‌ست با تعب
داروی دردناکست آنرا که درد نیست

آنکس که عشق بازد و جهان بازد و جهان
بنمای عاشقی که رخ از عشق زرد نیست

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

تو را با قلب و جانم برگزیدم
وزین نا مردمی ها دل بریدم

به شوق دیدن روی تو ای دوست
هزاران غمزه و نازت خریدم

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در کوچه ی عشق عاشقی کمرنگ است

حرف دل عاشقان چه رنگارنگ است

وقتی که ریا روی محبت باشد

انگار تمام قلب ها از سنگ است ...

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

هر کـــه آمد تنهایی ما را بدید

آمد و دل را به مفت از ما خرید

"شـــد شریک قافله همراه دزد"

رفـــت و اما آخرش ما را ندید

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

هرڪہ عشق دیگرے
در قلب او جا مےشود

عاقبت با قاب عڪسے
ڪھنه تنها مے شود

با دلے از حسرت و با
ڪوله بارے خاطره

دل شڪستہ از غم
امروز و فردا مےشود

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

"شیشه اے هستم "
ڪه هرسنگے نشانم ڪرده است !

"یا علے "گفتم
به هرڪس،نردبانم ڪرده است !

آنقدر با
شیش و هشت "قافیه رقصیده ام

دیگر از
"مضراب ناڪوک غزل " ترسیده ام

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

لبت، تنت، سخنت، چهره‌ات تماشایی
آهای دختر رعنا چقدر زیبایی

به زعم من تو میان تمام مردم شهر
سرآمد همه دختران و زن‌هایی

به زیر پیرهن تو بهشت گمشده ایست
حرارت بدنت دوزخی‌ست رویایی

بگو که مادر تو کیست که این چنین زادست
دو چشم شرقی و یک صورت اروپایی

جنوب داغ لبت سرخی غروب خزر
شمال خیس نگاهت خلیج تنهایی

تنت روایتی از برف‌های قطب جنوب
خودت روایتی از یک پری دریایی

پر از حکایت ناگفته‌ای و می‌دانم
که تو نخوانده‌ترین داستان دنیایی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

رفتیم و کس نگفت ز یاران که یار کو؟

آن رفته ی شکسته دل بی قرار کو؟

چون روزگار غم که رود رفته ایم و یار

حق بود اگر نگفت که آن روزگار کو؟

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

: 、ヽ、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀、、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀、、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽヽ、ヽ、ヽ、ヽ ヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ ヽ、ヽ｀｀、ヽ、ヽ、ヽ.｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀、、ヽ｀、ヽ 、ヽ｀、ヽ ╱◥████◣ │田│▓ ∩ │◥███◣ ╱◥◣ ◥████◣田∩田│ │╱◥█◣║∩∩∩ ║◥███◣ ││∩│ ▓ ║∩田│║▓田▓∩║ ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ、ヽ｀｀、、｀｀、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽヽ｀、ヽ、ヽ、ヽ｀、ヽ باز باران با ترانه میخورد بر بام خانه... خانه ام کو؟
خانه ات کو

آن دل دیوانه ات کو؟؟؟؟
روزهای کودکی کو؟
فصل خوب سادگی کو؟
یادت آید روز باران! گردش یک روز دیرین.. پس چه شد؟!
دیگر کجا رفت؟!
خاطرات خوب و شیرین
باز باران، بی ترانه، بی هوای عاشقانه، بی نوای عارفانه، درسکوت ظالمانه، خسته از مکر زمانه، غافل از حتی رفاقت، حاله ای ازعشق ونفرت، اشکهایی طبق عادت، قطره هایی بی طراوت، روی دوش آدمیت، میخورد بربام خانه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

لب فرو بسته نگفتم که چه با دل کردی
دلِ من را به چه سمتی متمایل کردی

ماهیِ کوچک ِدریای خیالت بودم
که گرفتی و مرا غرقِ به ساحل کردی

ساده بودم که برای تو خودم را کُشتم
تو مرا دستِ خودم کُشتی و قاتل کردی

قصه را یک نفره خوانده قضاوت کردی
همه را یک طرفه بستی و باطل کردی