متون و دلنوشته‌ها تیمآرِسْتآني‍ توء‍؛ کآش‍ تَجويزَت‍ کُنَند

[آقای گودرزی]

حالا که میخواهی با دیگران بروی
چتر و بارانی یادت نرود.
هوا سرد است و من نگرانم
آنکه اکنون با توست
مثل من تو را لای بارانی اش جا ندهد.

 

[آقای گودرزی]

هر پسربچه که راهش
به خیابان تو خورد،
یک شبه مرد شد و
یکه به میدان زد و مرد...!

 

[آقای گودرزی]

يكي
مي رود
و يكي
روزها از خودش مي پرسد
مگر خودش مرا انتخاب نكرده بود..!؟

 

[آقای گودرزی]

آخر،
كُجا رَوَم كه
يادَت نباشَد
و يادَت نيايَم؟

 

[آقای گودرزی]

کارم تمام است ؛
مثل نقشه لو رفتۀ یک گنج !
دوستش دارم و …
“می‌داند”.

 

[آقای گودرزی]

ماندم
ماندم
ماندم
ماندم ، ماندم ، ماندم ، ماندم و باز هم ماندم
دیدی ؟؟ خواندنش هم برایت خسته کننده است!!! حالا فکرش را بکن این همه سال ماندم و باز نیامدی ؟!

 

[آقای گودرزی]

مانده ام پایِ دلم
پشتِ دری رو به خودم،
ماه می داند و من
حالِ مرا
دور از تو ...!

 

[آقای گودرزی]

یک تو میگویَم
دلم
تا " بینـهـــــایـت " میروَد ...

 

[آقای گودرزی]

دلبرم، من قولِ آمدنت را به تمامِ مردم این شهر داده ام؛ نگذار آبرویم به اندازه‌یِ تمامشان بریزد.

 

[آقای گودرزی]

میگه: مهم نیست قدت چقدره،
مهم اینه
به قلبم رسیدی!!!