اشعار کودکانه تاپیک جامع اشعار کودکانه شاعران

[(فاطمه1381)]

با سجده و عبادت

با دوستی و محبت

امام سجاد ما

شده امام امت

خلاصه سجده هاشو

تو کتابش نوشته

صحیفه سجادیه

نویدی از بهشته​

 

[(فاطمه1381)]

گوشه غار حرا

هست مشغول نماز

می شود درهای عرش

سوی او آهسته باز

غار را پر می کند

ناگهان فرمان وحی

با طراوت می شود

قلبش از باران وحی

باز می گردد به شهر

بر لبش پیغام دوست

می رود تا پر کند

شهر را از نام دوست​

 

[(فاطمه1381)]

گفت خدا به پیامبر پیامبر خوب ما

نعمتی به تو می دیم نعمتی خوب و زیبا

فرشته ای از بهشت اما روی زمینه

یه دختر با خدا اسمش چیه فاطمه

از خوبی فاطمه هرچی بگیم باز کمه

او نعمتی بزرگه اینو خودت می دونی

شکر خدا را بکن تا جایی که می تونی​

 

[(فاطمه1381)]

یه روز تو سرزمین نور پیغمـــبر پــاک خدا

جلوی چشم آدم ها دست علی(ع) رو برد بالا

مردم بدونین که علی(ع) امام و مولای شماست

بالاتر از او کسی نیست اون مرد مردای شماست

من و علی(ع) جان همیم انگار یه روحیم و دو تن

دوست علی(ع) دوست منه دشمن اون دشمن من ​

 

[(فاطمه1381)]

ای بچه‌ها، ای بچه‌ها
ای همه از گل بهترا
دست خدا با همه تون
با فریاد و همهمه تون
شعارتون امیده
پایان شب سپیده
راه خدا، راه ماست
راه خوب انبیاست
ما زیر ظلم نمی‌رویم
تن به ستم نمی‌دیم​

 

[(فاطمه1381)]

به نام خداوند رنگین کمان
خداوند بخشنده ی مهربان

خداوند سنجاقک رنگ رنگ
خداوند پروانه های قشنگ

خدایی که آب و هوا آفرید
درخت و گل و سبزه را آفرید

خدایی که از بوی گل بهتر است
صمیمی تر از خنده ی مادر است

خدایا به ما مهربانی بده
دلی ساده و آسمانی بده

دلی صاف و بی کینه مانند آب
دلی روشن و گرم چون آفتاب​

 

[(فاطمه1381)]

من خدا را دیدم امروز
توی بارانی که بارید

روی گلبرگ گلی که
شادمانی کرد و خندید

من خدا را بو کشیدم
توی عطر پاک یک گل

من شنیدم نام او را
در صدای شاد بلبل

من خدا را می نویسم
توی قلبم شاد و خندان

او همیشه پیش ما هست
توی ابر و باد و باران​

 

[(فاطمه1381)]

یه روز دلم گرفته بود
کنج اتاق نشستم

با دلی پر ز غصه
زانو بغل گرفتم

اشکای دونه دونه
می ریخت به روی گونه

دلم که بیقرار بود
هی می گرفت بهونه

رفتم وضو گرفتم
رو به خدا نشستم

گفتم خدا ، مهربونی
درد منو تو میدونی

از غصه ها بکن رها
این دل بی تاب مرا

دلم که بیقرار بود
میون سینه لرزید

از اون بالا بالاها
نوری به قلبم تابید

اندوه و بیقراری
پا به فرار گذاشتند

به جاش امید و شادی
تو قلبم پا گذاشتند

یاد خدا به دلها
امید میده با شادی

با یاد اون مهربون
از رنج وغم، آزادی​

 

[(فاطمه1381)]

هر قطره باران

هر دانه‌اي از برف

اندازه‌ي دريا

دارد برايم حرف



اين آفتاب گرم

آن جنگل روشن

يك هديه زيباست

از تو خداي من

+++

نام قشنگ تو

در شعر زنبور است

نامي كه شيرين‌تر

از اشك انگور است



با غنچه‌ها گلها

تو مهربان هستي

دنياي زيبا را

تو باغبان هستي



ياد تو را چون گل

هر صبح مي‌بويم

حرف دلم را جز

با تو نمي‌گويم​

 

[(فاطمه1381)]

به مادر گفتم آخر این خدا کیست ؟ که هم در خانه ما هست و هم نیست

تو گفتی مهربانتر از خدا نیست دمی از بندگان خود جدا نیست

چرا هرگز نمی آید به خوابم چرا هرگز نمی گوید جوابم

نماز صبحگاهت را شنیدم تو را دیدم خدایت را ندیدم

به من آهسته مادر گفت : فرزند خدا را در دل خود جوی یک چند

خدا در بوی و رنگ گل نهان است بهار و باغ و گل از او نشان است

خدا در پاکی و نیکیست فرزند بود در روشنایی ها خداوند​