اشعار کودکانه تاپیک جامع اشعار کودکانه شاعران

[(فاطمه1381)]

امشب خیابان ها شلوغند
هم خسته ام هم غصه دارم
با با به فکر نان خریدن
من توی فکر آن قطارم

هم ریل دارد هم مسافر
راننده هم تویش سوار است
یک دانه پنج و چهارتا صفر
این قیمت روی قطار است

چون صفرهای آن زیادند
بابا به من گفته گران است
ارزان ترش هم هست این جا
اما دلم پیش همان است​

 

[(فاطمه1381)]

دوچرخه دارم، قشنگم
قشنگ و رنگارنگم
پاگیره دارم برات
تو پا بزن با پاهات
صندلی گرم و نرم
بشینی و بدی لم
بشین روی صندلی
زود پابزن، فسقلی
با هم بریم بگردیم
شاد بشیم و بخندیم​

 

[(فاطمه1381)]

با موج و با باد
می آید از دور
با داد و فریاد

طوفانی و سرد
خاکستری رنگ
امروز با ما
دارد سر جنگ
دنبال دعواست ،
با این هیاهو !
بیچاره ماهی ،
می ترسد از او​

 

[(فاطمه1381)]

صبحها در گوش باغ

باد،هو هو می کند

برگها را از زمین

خوب جارو میکند

یک کلاغ پر سیاه

می پرد از روی بام

با صدای قار قار

می کند بر من سلام

باز هم از اشک ابر

باغ،خندان می شود

زیر بال مادرش

جوجه ،پنهان می شود

نغمه های یک خروس

باز می آید به گوش

مرد دهقان،بیل را

می گذارد روی دوش

باز،او خوشحال و شاد

می رود تا مزرعه

چون که دارد در دلش

حرفها با مزرعه

شاعر : سید احمد میرزاده​

 

[(فاطمه1381)]

مهربانتر از مادر

مهربانتر از بابا

مهربانتر از آبی

با تمام ماهیها

مهربانتر از گلها

با دو بال پروانه

مهربانتر از ابری

با گیاه،با دانه

مهربانتر از خورشید

با گل و زمینی تو

تو خدا،خدا هستی

مهربانترینی تو

شاعر : افسانه شعبان نژاد
​

 

[(فاطمه1381)]

نی نی توی حیاطه

چشمش به آسمونه


منتظره برف بیاد

از ابر، دونه دونه

به ابر میگه: «چرا کم

برف می‌آری واسه مون


زمستونه! لم نده

بیکار توی آسمون


برف‌های دیروز تو

هی چیکه چیکه آب شد


اون آدم برفی‌ای که

ساخته بودم خراب شد


برف‌های سردتر بریز

توی حیاط خونه


برفی که زود آب نشه

یکی دو روز بمونه!»​

 

[(فاطمه1381)]

برف آمده شبانه

رو پشت‌بام خانه


برف آمده رو گل‌ها

رو حوض و باغچه‌ی ما


زمین سفید هوا سرد

ببین که برف چه ها کرد


رو جاده‌ها نشسته

رو مسجد و گلدسته


برف قاصد بهاره

زمستان‌ها می‌باره


سلام سلام سپیدی

دی‌شب ز راه رسیدی؟


پروین دولت آبادی​

 

[(فاطمه1381)]

برف کله گنجشکی

مثل پنبه می بارد

روی شاخه ها انگار

باز ، پنبه می کارد

من نشسته ام تنها

در کنار این نرده

نرده مثل پیراهن

برف را به تن کرده

از حیاط می آید

جیک جیک گنجشکان

روی برف می ریزم

خرده ریزه های نان

می خورند گنجشکان

خرده ریز نانها را

گوش میکنم من هم

جیک جیک آنها را.

شاعر : جعفر ابراهیمی(شاهد)​

 

[(فاطمه1381)]

یک شب مهتابی

دهکده رفته به خواب

باپدر می گشتیم

ل**ب رودی پر آب

سردمان بود و پدر

آتشی روشن کرد

هرکس از هر گوشه

تکه چوبی آورد

شعله های آتش

سرخ و نارنجی و زرد

چهره های ما را

نورباران می کرد

ناگهان”احمد” گفت:

بچه ها،آن بالا

شعله ها ساخته اند

شکل طاووسی را

بعد از آن هرشعله

پیش چشمان ما

شکل مخصوصی داشت

زنده بود و زیبا

شعله ای،اسبی بود

شعله ای، یک آهو

شعله ای،شکل عقاب

شعله ای هم یک قو

کم کم آتش خوابید

زیر خاکستر و دود

شاد بر می گشتیم

چه شب خوبی بود .

شاعر : صفورا نیرّی​

 

[(فاطمه1381)]

گرگه کجاست؟ تو صحراست
منتظره بره و بزغاله هاست
چوپون کجاست؟ همین جاست
کنار گله ی ماست
چه کار داره؟ کار زیاد
مواظبه گرگه نیاد
اگه یه وقت گرگه بیاد، چوپون ما چی می کنه؟ دمش رو قیچی می کنه​